Iris Hermans
Iris Hermans Entertainment 8 jul 2018
Leestijd: 4 minuten

Telefoonvrij festival is zo makkelijk nog niet

Metro’s Iris ging naar een festival waar telefoons niet welkom waren.

Foto's maken kon ook zo

In de kluis!

Telefoon thuis of in de kluis, we gaan offline! luidt het festivaldevies van creatieve feestorganisatie Georgie’s die afgelopen zaterdag het geliefde en stijf uitverkochte Georgie’s Wundergarten weer in vol ornaat, pracht en glitter neerzette. Het ‘telefoonverbod’ leidde tot wisselende reacties op Facebook en organisator Georgie reageerde op zijn eigen wijze. ,,Zoals jullie weten, ben ik geen fan van de meeste digitale en mobiele technologie. Wederom zie ik jullie graag liefde en ervaringen delen met elkaar in plaats van met thuisblijvers, herinneringen maken in plaats van foto’s en jezelf kwijtraken in plaats van de weg perfect weten.”

Waar zie ik telefoons… (oh wacht, achter me, m'n eigen..)

Oh ooh…

Hoe moet ik dan notities voor m’n verhaal maken? schiet het door m’n hoofd, vlak voordat ik richting festival ga. Gelukkig biedt m’n heuptas soelaas, daar passen perfect een notitieblokje en pen in. Lekker oldschool. Vlak voor de ingang zijn de ‘waarschuwingsborden’ met OFFLINE! niet te missen. Twee vriendinnen kijken verbaasd als ik hen op het bord wijs. De een besluit haar telefoon in haar kluisje te doen, de ander niet. ,,Dat is het grote verschil tussen ons, ik wil wel altijd aan staan. Ja, ik ben denk ik wel verslaafd, maar hoe erg is dat nou?” Haar vriendin niet en vergelijkt het festival met een date. ,,Als ik met een jongen heb afgesproken, neem ik m’n telefoon mee, maar kijk er niet op.” Ze moet lachen, ,,tenzij het echt een héél saaie date is.” Maar dat is niet de verwachting bij deze date met Georgie’s. ,,Wil je anders nog snel een foto van ons maken?”

Toch ook wel een voordeel van telefoon in je kluis (helaas..)

Verfrissend

Op het terrein staat een aantal schermen waarmee je foto’s kunt laten maken en ook een partyfotograaf legt de veelal uitgedoste liefhebbers en acts vast. Toch wordt de telefoon ook gebruikt. Vrienden Gill, Madge en Femke staan breedlachend voor Gills telefoon in selfiestand. Ze kennen het offline-beleid en stoppen daarom hun telefoon hierna weg. Maar niet in de kluis, want die hebben ze met dit warme weer niet nodig en om nu voor je mobieltje een kluis te kopen… ‘Verfrissend dit’, vinden ze, ,,je hebt vaak op feesten van die Insta-mensen die continu foto’s maken en totaal niet meer bezig zijn met de muziek.” Een dagje telefoonloos feesten, gaat ze prima af en ze doen alle drie soms een digital detox, waarbij je je telefoon langere tijd met rust laat. ,,Op vakantie, dan gaat letterlijk en figuurlijk de vliegtuigmodus aan.”

Gill, Madge en Femke. Eerst nog even een selfie, dan telefoon in de zak.

Trip

Bij de stage van DutchAcidFamily gaat het goed los en is niemand bezig met z’n mobiele hand. Een verademing: niemand die voor de dj stil gaat staan om uitgebreid een filmpje te maken en daardoor jouw danspassen blokkeert. Het kan nog erger, hoor ik van een vrouw die laatst met een vriendin was die de hele tijd ‘in haar telefoon’ zat. Om de goedkoopste stedentrip te vinden, ,,en dat terwijl je minstens zo’n mooie festivaltrip kunt maken!”

De sfeer zat er goed in bij DutchAcidFamily, waar ook de FEBO-familie elkaar ontmoette…

Maar…

Op een van de banken komt Jonathan naast me zitten. Hij heeft z’n telefoon braaf in een kluisje gedaan. Ontspannend, met een grote maar. Geen Happn-mogelijkheden hier en daarnaast behoorlijk lastig als je ‘live’ een meisje ontmoet. Zo was er net best een leuke, grijnst hij. ,,Ik heb haar maar míjn nummer gegeven, maar weet dus niet of ze me geappt heeft.” Misschien leidt het tot creatieve oplossingen, mijmeren we gezamenlijk. Dat ze dan een vliegtuig huurt met zo’n spandoek erachter: ‘Zie ik je linksvoor mainstage, Jonathan?’ ,,Dat zou pas echt extravagant zijn.”

‘Je weet maar nooit’

Op het veld elkaars tegenstanders, op het festival de beste vrienden!

Waar aan het begin de telefoons nog heimelijk tevoorschijn werden gehaald, blijkt halverwege de dag hoe verknocht, zo niet verslaafd, we toch eigenlijk aan dat ding zijn. Het bereikbaar willen zijn, blijkt voor velen een reden om de telefoon niet uit te zetten. ,,Je weet maar nooit…” Maar vooruit, ook Instagram blijkt belangrijk, ,,ik zet de foto’s er wel pas morgen op.” Op het einde, als de zon onder is, zijn ze bijzaak geworden. Iedereen verliest zich in de muziek en elkaar. Een digitale detox lijkt niet nodig, al is een algehele detox aan het eind van de festivalzomer misschien geen slecht idee. Maar dat zien we dan wel weer.

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.