Malu Pesulima Relaties & seks 29 okt 2025, 19:31

Leestijd: 2 minuten

Faalverhaal: ‘Mijn vriend gaf me een grafkaars voor ons jubileum’

Van briljant plan tot totale misser: het gaat sneller dan je denkt. In Metro’s rubriek Faalverhaal lees je hoe goede bedoelingen ontaarden in gênante situaties, ongemakkelijke stiltes en hilarische flaters. Want gedeelde schaamte is halve schaamte.

Deze week: Joyce kreeg een wel heel opmerkelijk cadeau van haar vriend.

Romantisch gebaar

Joyce: „Een jubileum is altijd een mooi moment om stil te staan bij je relatie. Mijn vriend en ik waren tien jaar samen en ik dacht: dit wordt hét moment dat hij me gaat verrassen met een etentje bij kaarslicht, een sieraad of op z’n minst een bos bloemen die zo groot is dat er geen fatsoenlijke vaas voor bestaat. Want hoewel we normaal gesproken niet zo van de bombarie zijn, weet hij maar al te goed dat ik dol ben op kleine romantische gebaren. Mijn verwachtingen waren daarom ook torenhoog toen hij die avond met een geheimzinnig tasje binnenkwam. Hij keek er ook nog eens zo trots bij – alsof hij een klomp goud in handen had.

‘Voor altijd in mijn hart’

Ik maakte het pakje open en haalde er een kaars uit. ‘Wat schattig’, dacht ik nog. Tot ik de tekst op het omhulsel las. ‘Voor altijd in mijn hart.’ En ineens drong het tot me door: dit was geen liefdescadeau, dit was gewoon een grafkaars. Zo een die je normaal gesproken tussen chrysanten op een begraafplaats ziet staan. Compleet met rood plastic omhulsel en goudkleurig dekseltje met uitgespaarde kruisjes. ‘Lief dat je me verrast’, zei ik voorzichtig. ‘Maar besef je dat dit een grafkaars is?’

Hij fronste. ‘Nee joh, dat maakt toch niet uit? Het gaat om de tekst.’ Ik had even tien seconden nodig om de boel te laten bezinken, maar hij had gelijk. De woorden waren prachtig, de context alleen wat minder. Want geloof me: niets kilt de romantiek sneller dan een cadeau dat je normaal gesproken naast een grafsteen zet. De rest van de avond lagen we dubbel door zijn misser.

Grafkaars in de woonkamer

Sindsdien staat de grafkaars bij ons in de woonkamer. Niet aangestoken natuurlijk, want dat voelt alsof ik mijn eigen in memoriam in gang zet. Hij staat er meer als relikwie: een soort stille getuige van hoe goede bedoelingen soms volledig de verkeerde afslag nemen.

De les die ik eruit heb gehaald? Check altijd even het etiket van je cadeau. Want de tekst mag dan romantisch zijn, het wordt toch lastig een jubileum vieren met iets uit het rouw-assortiment.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Reacties