Vera Guldemeester Relaties & seks 25 mei 2025, 18:04

Leestijd: 3 minuten

Ex-treem gênant: ‘Ze wilde dat ik altijd bereikbaar was. Ze bleef bellen’

In de rubriek Ex-treem gênant deelt een lezer iedere week een verhaal over die ene ex die hij of zij nooit meer zal vergeten: in positieve of héél negatieve zin. Deze week: Tim (28), die vertelt over zijn ex Sophie, die vond dat hij altijd bereikbaar moest zijn. 

Tim (28): „Sophie en ik leerden elkaar kennen op de verjaardag van een gemeenschappelijke vriendin. Ze had humor, een scherpe blik en we raakten direct aan de praat. We appten een paar dagen later, gingen op date en binnen een maand hadden we een relatie. In het begin was het fijn dat ze zo betrokken was, ze stuurde lieve berichtjes, checkte hoe mijn dag was en zei vaak dat ze me miste als we elkaar een dag niet zagen. Ik vond het eigenlijk wel schattig. In het begin dan hè.

Bereikbaar blijven

Maar al snel veranderde ‘betrokken’ in ‘controlerend’. Ze vond het verdacht als ik niet direct reageerde. Eerst kwamen er nog appjes als ‘Hé, waar ben je?’ of ‘Alles oké?’, maar als ik dan niet binnen tien minuten antwoordde, belde ze me. En bleef ze bellen. Achter elkaar. Alsof ze dacht dat ik in een greppel was beland zodra ik even geen zin had om op m’n telefoon te kijken.

Er waren dagen waarop ik mijn telefoon op stil zette omdat ik een vergadering had, of avonden waarop ik gewoon even offline wilde zijn. Dan zag ik daarna dat ik soms wel 23 gemiste oproepen had. Drieëntwintig. En voiceberichten in de trant van: ‘Ik snap niet waarom je niet opneemt. Als je van me hield, zou je bereikbaar zijn. Wat als er iets met míj gebeurt?’ Die schuldkaart werd regelmatig gespeeld. Ik had al snel door dat dit niet alleen om zorgzaamheid ging, het was controle. Dit was niet oké.

Begrafenis van familielid

Het dieptepunt kwam op een dag toen ik bij de begrafenis van een familielid was. Mijn telefoon stond uiteraard op stil. Na de dienst zag ik dat ze me zeventien keer had geprobeerd te bellen. Ik luisterde één van haar voicemailberichten af: ‘Ik weet dat je niet aan het werk bent, dus wat is je excuus om me te negeren? Dit voelt echt respectloos.’ Toen ik haar er die avond mee confronteerde, zei ze zonder blikken of blozen: ‘Oja, dat was ik even vergeten, maar dan had je me toch nog even kunnen appen van tevoren?’

Op dat moment wist ik dat het niet gezond was. Ik voelde me meer een klantenservice dan een partner. En hoe lief ze soms ook kon zijn, ik leefde in een constante staat van alertheid: staat mijn telefoon aan? Heb ik al geantwoord? Wat als ik even niet reageer, wat voor scène volgt er dan?

Nummer wijzigen

Ik heb het een paar dagen later uitgemaakt. Haar reactie? Ze stuurde me binnen een uur twaalf berichten en belde me vijf keer om ‘het toch nog even uit te praten’. Daarna nog eens. En nog eens. Ik moest uiteindelijk mijn nummer wijzigen om echt rust te krijgen.

Sindsdien kijk ik heel anders naar ‘liefde tonen’. Aandacht krijgen is fijn, maar obsessieve bereikbaarheid is geen bewijs van liefde, het is een gebrek aan vertrouwen. Dus ja, sommige exen leren je wat je níét meer wilt. En in mijn geval is dat: een telefoon die elke vijf minuten gaat.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Ex-treem gênant: ‘Na de derde date vroeg hij al om mijn huissleutel’

Ex-treem gênant: ‘Hij bewaarde bonnetjes van alles wat hij voor me kocht voor het geval dat het uitging’

Reacties