Maartje Hensen Reizen 27 feb 2018, 09:01

Leestijd: 4 minuten

Lang, blond, wit: gediscrimineerd worden in Vietnam

,,Ga weg! Rot op! Ik wil je niet helpen!” Met heftige wuifgebaren worden we heel onvriendelijk verzocht om ergens anders avocado’s te kopen. Het Vietnamese vrouwtje dat er bij de eerste oogopslag uitziet als een foto uit een fotoreeks van de National Geographic, begint een hele scheldtirade tegen ons – misschien vervloekt ze ons wel. De jonge mannen voor de kraam verontschuldigen zich, maar drukken ons op het hart toch maar weg te gaan. De vrouw achter de kraam ernaast is al demonstratief gaan zitten en schreeuwt net zo hard mee. Totaal verbijsterd en zonder avocado’s verlaten we de grootse markt in Dalat.

Of nou ja, totaal verbijsterd zijn we niet helemaal. Het is namelijk niet de eerste keer dat we met verbaal geweld worden weggejaagd – en we ergens anders ons eten moeten kopen. We liepen eerder deze week in Ho Chi Minh, het voormalige Saigon, en wilden een lekkere Banh Mi kopen op straat. Het broodje komt redelijk in de buurt van een pistoletje en is verreweg het lekkerste brood dat we in Azië kunnen vinden. Zodra we aan komen lopen zien we de verkoper demonstratief gaan zitten, met een boze blik op ons. Zonder er iets van te denken, lopen we naar de broodje en wijzen aan ‘één van deze, please’. De man begint heel hard nee te schudden en wuift ons weg.

Verbouwereerd zijn we verder gelopen. Het is voor het eerst tijdens onze reis dat wij negatieve discriminatie meemaken. We weten namelijk wel dat het een privilege is om wit, lang en blond te zijn. Wij zijn hèt beeld van de westerse samenleving. In China wilde iedereen met ons op de foto en kregen we meermaals de vraag of we modellen waren, en vaak genoeg worden er ‘stiekem’ foto’s van ons gemaakt. Er wordt naar ons geroepen dat we “beautiful” zijn en er wordt genoeg gestaard, gewezen en medegedeeld dat we echt heel lang zijn.

Wij zijn niet op reis om geadoreerd te worden. Uit respect voor Aziatische normen en waarden dragen wij bijvoorbeeld veelal bedekkende kledij simpelweg omdat we niet op reis zijn om te provoceren of onze westerse normen en waarden uit te dragen. We leren in elk land een beetje van de taal en we vinden het ontzettend interessant om van de lokale bevolking te leren hoe een cultuur in elkaar steekt. Wij hebben ontzag en respect voor alle landen en culturen en passen ons aan. Zo gingen wij bijvoorbeeld naar het streng Islamitisch Brunei en hebben wij ons – als lesbisch stel – aangepast en voorgedaan als ‘gewone’ vriendinnen. Simpelweg omdat wij niet reizen om onze overtuigingen op te dringen aan anderen: wij reizen om te ontdekken hoe het zit in andere culturen. En wat kunnen wij veel leren van veel culturen!

Natuurlijk kunnen Aziaten niet meteen zien of iemand een bewuste reiziger is of iemand die van het ene backpackersfeestje naar het andere hopt. Je kunt niet altijd direct inschatten of iemand zich probeert in te leven in culturen. Maar wanneer ons zonder enige context – puur omdat we ‘wit’ zijn – een avocado of een broodje geweigerd wordt, staan wij wel even te kijken. We lezen op het internet dat meer – witte – toeristen respectloos worden behandeld in Vietnam en dat er in het Vietnamees naar de overkant wordt geschreeuwd “Ik ga even lekker deze witte toerist om veel meer geld vragen en ik stop lekker niet alle ingrediënten in het eten”. We lezen dat de Vietnamezen naar aanleiding van alle horror in het verleden het idee hebben dat de westerse wereld Vietnam nog verschuldigd is. Daar sta je dan, het posterplaatje van de westerse wereld: lang, blond en wit.

Over de Reismeisjes

Als jonge – net afgestudeerde – twintiger weet je het: het is nu of nooit. Mijn vriendin en ik besloten voor ‘nu’ te kiezen, zeiden ons werk en appartement op en verkochten onze spullen. Klaar om op wereldreis te gaan en ook zulke jaloersmakende #travelcouple Instagramfoto’s te maken. We kiezen alleen niet voor de makkelijkste weg: we beginnen onze reis namelijk in Rusland en trekken dan verder via China, Japan, Korea en zuidoost Azië! In mijn blogs voor Metro schrijf ik over onze avonturen en de beste plekken om te bezoeken. Ben je benieuwd naar meer, neem vooral een kijkje op onze website onceuponajrny.com.