Het Dilemma: ‘Moet ik een gepest jongetje uit de vriendengroep van mijn zoon helpen, of niet?’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F02%2Fben-wicks-iDCtsz-INHI-unsplash.jpg)
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week Tom (41), die zich zorgen maakt over de sociale uitsluiting van een jongen uit de groep van zijn zoon.
„Onze zoon speelt na school vaak met een groep kinderen, variërend van 5 tot 12 jaar, bij ons voor in de speeltuin. Maar er is één jongen die telkens wordt buitengesloten. Hij speelt niet goed samen, is verbaal en fysiek agressief en eerlijk gezegd: als ouder vind ik hem best irritant.
Onlangs hebben we gehoord dat hij een lastige thuissituatie heeft: zijn moeder overleed jaren geleden en zijn vader is recent gestorven. Hij is naar onze buurt verhuisd om bij zijn oom te gaan wonen, samen met een oudere broer. We hebben geprobeerd een vriendelijk contact op te bouwen met zijn oom, maar tot nu toe zonder daverend succes.
De druk van de groep
Ik heb mijn zoon al uitgelegd dat hij de jongen absoluut moet betrekken bij de groep, zonder vragen te stellen, want ieder kind verdient een kans. Toch lijkt de boodschap niet door te dringen. De rest van de groep, die de nieuwe jongen al onuitgesproken heeft verstoten, oefent een enorme druk uit. Telkens wanneer ze samen spelen, staat hij weer alleen aan de zijlijn. Het breekt mijn hart om te zien hoe hij keer op keer wordt buitengesloten, maar ik begrijp ook dat zijn eigen gedrag een rol speelt in deze situatie. Desondanks kan ik niet stilzitten terwijl hij zo lijdt.
Dilemma: moet ik in gesprek met de andere ouders?
Nu vraag ik me af: moet ik het probleem bespreekbaar maken met de andere ouders, zodat we allemaal op één lijn zitten over hoe we met dit probleem omgaan? Of is dat roddelen en verslechtert dat de situatie alleen maar? Ik wil niets liever dan dat alle kinderen in onze buurt zich veilig en geaccepteerd voelen, maar ik ben bang dat een direct gesprek tot meer conflicten kan leiden. Aan de andere kant, als ik niets zeg, blijft de uitsluiting gewoon doorlopen en lijdt dat kind nog meer onder de eenzijdige groepsdruk. Hoe pak je zo’n delicate situatie aan?”
Wat vind jij dat Tom moet doen? Reageer hieronder, op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.
Vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Erika (29), die zich afvraagt of ze moet ingrijpen in een situatie waar ze zich steeds ongemakkelijker bij voelt.
Nicole denkt dat als Roos erachter komt dat Erika het wist, dat zij geen vriendinnen meer zijn. „Dus kun je het beste voor jezelf bepalen of je het erg vindt, ja of nee.” Anja’s advies is kort, maar krachtig: „Niet mee bemoeien.”
Clara reageert dat dit iedereen kan overkomen. „Ze hebben uiteindelijk niemand bedrogen. Ik vind het meer hypocriet hoe ze hem dan zo afkraakt bij zijn ex, snap niet wat ze daarmee wil bereiken?”
Er zijn ook lezers die vinden dat Erika zich er wél mee moet bemoeien. Zo schrijft Linda: „Zo behoed je haar voor een grote stommiteit: verder gaan met een vreemdganger.”
Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Meer dilemma’s van lezers lezen? De vraagstukken waren in de afgelopen maanden favoriet:
- Rachels schoonvader wil opeens op haar kinderen passen, maar ze vertrouwt hem niet. Hij heeft namelijk een niet al te best verleden.
- Verliefd zijn is vaak heerlijk, maar Jasmijn worstelt er nogal mee. Haar oog viel namelijk op een veel oudere man.
- Wat te doen als je collega thuis zit met een burn-out, maar je hem of haar tegenkomt in de kroeg? Het overkwam Sterre.
- Nadia’s zoon is vrienden met een jongen die lief en beleefd is, maar erg mager is en soms ‘s nachts spontaan komt ‘logeren’. Zou hij thuis verwaarloosd worden?