Roos Ravensbergen
Roos Ravensbergen Opvoeding 1 sep 2022
Leestijd: 5 minuten

Eline verloor haar zoontje vlak na de geboorte: ‘Hij zal altijd bij mij zijn’

Een ouder die zijn of haar kind overleeft: ‘dat hoort niet’, hoor je zo vaak. Maar toch komt het vaker voor dan je denkt. In de media is er echter weinig aandacht voor, maar daar begint verandering in te komen. Eline Roerdink (31) en Maartje Lute (41), die allebei hun zoontje net na de geboorte verloren, maken zich daar hard voor met een magazine voor ouders van een overleden kind: NEL (Never Ending Love). „Een verhaal in de media kan een opening zijn om het onderwerp weer ter sprake te brengen. Iets wat voor ouders soms toch lastig is.”

In oktober 2021 verliest Eline haar zoontje Louie, vlak na de geboorte. Ze vertelt aan Metro via de telefoon: „Bij de 20-wekenecho van Louie bleek al dat er iets niet goed was, hij had een open buikje. Uiteindelijk bleek hij ook een syndroom te hebben waardoor hij 13 weken te vroeg werd geboren. Uiteindelijk hebben de complicaties die optraden vanwege de vroeggeboorte geleid tot zijn uiteindelijke overlijden.”

Na het overlijden van haar zoontje had ze verwacht „in een groot, zwart gat” te vallen, maar dat gebeurde niet. „Ik voelde juist enorm veel liefde voor hem. Je hoort altijd verhalen dat mensen in een gat vallen na het overlijden van een kind, dus daar bereidde ik me ook op voor. Toen het slecht ging met Louie, dacht ik: ‘Ik overleef dit niet als hij dit niet overleeft’.” Omdat ze het gevoel van zulke sterke liefde niet verwachtte, ging ze op onderzoek uit. Uiteindelijk vond ze Maartje.

NEL: Never Ending Love

In Maartje vond ze een lotgenoot, iemand met een vergelijkbaar verhaal en een luisterend oor, maar óók iemand die zich inzette voor anderen. Zij was NEL Magazine namelijk al gestart, maar had het werk even neergelegd. Eline: „Zij was het magazine gestart omdat ze ook die liefde voelde voor haar zoontje na zijn overlijden. NEL staat ook voor Never Ending Love. Toen ik zag dat ze was gestopt met het magazine, stuurde ik haar een bericht met de vraag of ze niet nog een editie zou willen maken.”

Zonder elkaar ooit te zien, zetten Eline en Maartje hun eerste gezamenlijke editie in elkaar. „Voor mij was het nog erg vers, dus we besloten er geen tijdsdruk op te zetten”, vertelt Eline. „Dat was heel fijn. Uiteindelijk heb ik ook mijn eigen verhaal opgeschreven, wat erg heftig was. Maar het voelde ook goed. Ik wilde graag andere ouders helpen en iets doen met mijn verhaal.”

Meer aandacht voor overleden kinderen

„Wat ik vooral fijn vond aan dit proces, was het spreken van andere ouders die dit mee hebben gemaakt. Je hebt aan een half woord genoeg.” Wat Eline en Maartje willen bereiken is een veilige plek creëren voor ouders die een kind zijn verloren, ze helpen met de verhalen die ze schrijven en meer aandacht genereren voor het onderwerp. Dat proberen ze zelf te bereiken met het magazine en door social media, maar ze merken ook dat er op tv bijvoorbeeld meer aandacht voor is. Zo beviel in Goede Tijden, Slechte Tijden personage Shanti onlangs van een stilgeboren kindje.

Die aandacht betekent veel voor de lezers van NEL, blijkt uit eigen onderzoek. 99 procent van hen vindt het fijn dat er meer aandacht wordt besteed aan het verlies van een kind. Het doorbreken van een taboe, het bespreekbaar maken, een beeld schetsen waar ouders doorheen gaan na het verlies van een kind en meer begrip creëren, zijn redenen die door ouders veelvuldig worden genoemd.

Zo vertelt moeder Mariska, die in 2021 haar zoon verloor: „Het gaat in series en films wel vaker over dood en verlies, maar de dood van een kind zie je bijna nooit voorbij komen. Dat is dan toch te intens, terwijl veel mensen dit meemaken. Juist door hier aandacht aan te besteden wordt het voor buitenstaanders misschien ook minder eng om over te praten. Als ik mensen bijvoorbeeld vertel dat mijn zoon is overleden, schrikken ze enorm en bieden ze meteen hun excuses aan. Maar ik vind het alleen maar fijn om over hem te praten, omdat er ook nog zoveel liefde is.”

Taboe

Ook Eline vindt dat er nogal een taboe rust op dit onderwerp. „Ik ben zelf sowieso heel open op mijn social media en in mijn omgeving, maar mensen vinden het vaak een eng onderwerp. Mensen weten niet goed wat ze ermee moeten en hoe ze je moeten benaderen.” Ze heeft ook een stukje advies voor mensen die iemand kennen waarvan het kind is overleden: „Stel open vragen en wees niet bang voor het onderwerp. Mensen vinden het juist vaak fijn als je ernaar vraagt. Er is voor veel ouders geen groter verdriet dan een kind verliezen. Je zal ons dus niet verdrietiger maken door ernaar te vragen. Sommige ouders zullen er inderdaad liever niet over praten, maar dat geven ze echt wel aan.”

Ook wijst ze erop dat lang niet elke zwangerschap goed verloopt, zoals vaak in films en series te zien is. De roze wolk, rozengeur en maneschijn: dat is in veel gevallen niet de werkelijkheid. „Het is niet vanzelfsprekend dat je een gezond kindje in je armen mag sluiten, dat is een wonder.”

Met het magazine proberen Eline en Maartje taboedoorbrekend te zijn, door verhalen van lotgenoten te vertellen. „Het verhaal van ouders van een stilgeboren kind, maar ook van ouders van een volwassen of ziek kind dat is overleden. We proberen hen daarnaast in verbinding te brengen door middel van bijvoorbeeld social media en er komt een evenement aan. We voelden sterk dat de behoefte om in real life met elkaar te verbinden er was.”

Dit verlies ‘een plek geven’, dat is voor bijna geen enkele ouder een optie, denkt Eline. „Het is iets dat je de rest van je leven meeneemt. Bij mij helpt het wel dat ik sterk voel dat hij nog bij mij is. Hij was er, is er en zal er altijd zijn.”

NEL Magazine is te koop via de website, daar staan ook blogs van lotgenoten op. 

‘Ook als je zwanger bent, mag je struggelen met onzekerheden en angst’

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.