Maud Nachtboek van Maud 19 okt 2018, 15:00

Leestijd: 5 minuten

#65 Ze is zo dronken dat ze scheel kijkt

Hoewel Rochella nog steeds een beetje een gekke indruk op Maud maakt, is Maud degene die tot nu toe juist een echt een beetje gek doet. De reden – dat Rochella’s scharrel uiteindelijk Levi blijkt te zijn – durft Maud niet aan Rochella te vertellen, waardoor ze er bij de confrontatie maar vandoor is gegaan en ’s avonds met Jessie de hort op gaat. Daar appt ze dronken naar Sam én Jelle en als ze binnenkomt stuit ze op Jessie, die zoent met iemand die absoluut niet haar vriendje is!

Jes kijkt me supersuf aan. Ze is zo dronken dat ze scheel kijkt en grinnikt. ,,Oeps”, mompelt ze en met een boze ruk trek ik haar mee, rechtstreeks naar buiten. ,,Mauhauuud, doe niet zo flauw!” roept Jessie hard, terwijl ze me terug naar binnen probeert te trekken. ,,Nee Jes, wat denk je dat je aan het doen bent? Je hebt een vriend! Wil je soms net zo’n situatie veroorzaken als Sam heeft gedaan?”

Het lijkt alsof Jessie nu pas een beetje wakker wordt, al zegt ze niets. Met een sip gezicht wankelt ze achter mij aan. Ik heb ondertussen flink de pas erin en loop naar mijn fiets. Ik begeleid Jessie naar huis zonder al te veel te zeggen. We praten morgen wel ofzo. Ze heeft niet door dat het mij echt enorm kwetst dat ze zich nu net zo gedraagt als mijn vriendje. Of ex-vriendje eigenlijk. Zucht…

Als Jessie thuis is en ik de sleutels in het sleutelgat steekt, komt er een Whatsappje binnen op mijn telefoon. ,,Maud, waar ben je nou? Ik sta voor De Waterkant!” lees ik op mijn scherm. Kutzooi! Jelle natuurlijk… in alle haast om weg te komen bij die tent zonder dat Jessie nog erger in de penarie kwam ben ik hem straal vergeten.

Even probeer ik een goede smoes te bedenken, maar dan besluit ik dat de waarheid vertellen in deze situatie misschien beter is. Ik besluit hem te bellen. ,,Hey Jelle… pff, sorry het is een beetje een lang verhaal…”

Jelle snapte het helemaal en bleek op dit moment best een gentleman. Omdat hij aan mijn stem kon horen dat niet alleen Jessie, maar ook ik flink aan de fles had lopen lurken, zei hij dat we wellicht beter een andere keer af konden spreken. ,,In deze situatie wil ik geen misbruik van je maken Maud en ik wil al helemaal niet dat jij dat denkt” besloot hij. Opeens rolde er een traan over mijn wang. Ik heb geen idee waarom, maar het raakte me. Jelle, Jessie… Ik besluit snel een tosti te maken om een klein beetje nuchter te worden en daarna mijn bed in te kruipen. Het is mooi geweest voor vanavond…

Als de volgende ochtend de bel gaat, kijk ik eerst uit het raam wie er staat. Als ik zie wie er voor de deur staat krijg ik een halve heart attack: Rochella. Die is volhardend! ,,Maudje! Je deed zo gek gisteren. Ik heb een ontbijtje meegenomen omdat ik dacht dat je wellicht niet lekker was. Kom!”

Hmm… misschien is het toch wel een lieve meid. Ik kan het alleen niet over mijn hart verkrijgen om haar te vertellen dat ik iets met haar lover heb gedaan, dus besluit ik ook tijdens het ontbijt te zwijgen over wat er gebeurd is tussen Levi en mij. Als hij nou ook zijn mond houdt, heeft niemand er verder last van toch? En om geen argwaan te wekken stem ik toe om die woensdag mee te gaan naar De Marktkantine.

Jessie spreek ik de hele week niet. Ik heb weinig behoefte om haar nogmaals terecht te wijzen en ik denk dat zij zich te erg schaamt voor wat er is gebeurd. Die woensdag meeten Rochella en ik omgekleed en opgemaakt voor de discotheek. Het is een drukke week, dus voorafgaand aan het feest was er weinig tijd om even bij te kletsen. Gelukkig voor mij, want straks vraagt Rochella nog hoe ik Levi nou kende. Maar die lijkt ook zijn mond te hebben gehouden tot op heden…

Levi blijkt achter de schermen bezig op het feest en houdt zich – zoals ik stiekem al verwachtte – niet echt bezig met Rochella. Die stuitert weer als een wilde sprinkhaan heen en weer op de beats voorafgaand aan de set van Pan-Pot. ,,Te gek hè? Tijdens het ADE is de sfeer altijd zó goed”, kirt ze hyperactief terwijl ze mij voorstelt aan allerlei mensen die ik waarschijnlijk nooit van mijn leven meer ga zien.

,,Ik ga even wat te drinken halen. Jij wilde ook toch?” zegt ze vervolgens met een knipoog. Ik snap niet goed waar die gekke knipoog op slaat, maar ik knik en sta vijf minuutjes in mijn eentje terwijl Rochella een Baco voor mij haalt. Gulzig drink ik het glas leeg. Het is warm binnen en ik wil stiekem zo snel mogelijk een klein beetje tipsy zijn zodat ik mij iets gemakkelijker voel in het publiek.

,,Zo, jij hebt er zin in” schaterlacht Rochella als ze me gretig het glas ziet leegdrinken. Wat doet ze nou raar? Ik kijk haar vragend aan, maar krijg een zweverige glimlach en een por tegen mij zij aan. Ik haal mijn schouders op en dans verder.

Het volgende wat ik weet is dat ik wakker word in een kamer en geen idee heb waar ik ben.