Michelle van der Molen Lifestyle 13 okt 2025, 08:02

Leestijd: 6 minuten

Mathilda (52) werd gestalkt: ‘Tijdens onze relatie kon hij al in woede uitbarsten’

Van een onbekende tot je ex-partner. Stalken kan eindigen in agressief gedrag, soms zelfs leiden tot moord. Daarom is het áltijd belangrijk om melding te maken van dit gedrag. We spreken de 52-jarige Mathilda van den Hof, die gestalkt werd door haar ex en daar een boek over schreef.

„Ik voelde het aan alles, dat het niet makkelijk zou zijn om bij hem weg te gaan”, vertelt ze aan Metro.

Verliefd

Ze kennen elkaar uit het dorp, maar de vonk slaat over op Mathilda’s bijbaantje, wanneer ze 18 jaar oud is. De timing van de ontluikende relatie is niet helemaal perfect. „Ik zou na die zomer voor een jaar naar het buitenland gaan. Het was helemaal niet de bedoeling om verliefd te worden. Toch kregen we al snel een relatie, en ben ik huilend het vliegtuig ingestapt. Eenmaal daar werd ik verliefd op een ander. En toch stond mijn ex mij, nog dezelfde dag dat ik terugkwam in Nederland, op te wachten met een enorme bos rozen.”

Iets waar Mathilda op dat moment niet op zit te wachten. „Ik was een jaar weggeweest, had liefdesverdriet, moest nog acclimatiseren. Ik seinde naar mijn moeder dat hij weg moest, zij heeft hem de deur gewezen. Uiteindelijk ben ik toch weer voor hem gezwicht. Hij deed er alles aan om te zorgen dat ik opnieuw zijn vriendin werd.” 

Liefdesbange relatie                                                                            

De twee besluiten na acht jaar relatie te gaan samenwonen, wat resulteert in een liefdesbange dans, zoals Mathilda het zelf noemt. „Als hij mij had, waren er andere vrouwen, en zodra hij zijn interesse verloor, kreeg ik angst. Daaruit bestond onze relatie: verlatings- en bindingsangst. Mijn angst komt voort uit mijn geschiedenis. Ik ben Joods, mijn moeder is in de Tweede Wereldoorlog geboren. De buurvrouw heeft haar met kinderwagen en al door de heg getrokken. Ze was 12 weken oud toen ze wees werd. Ik ben vernoemd naar mijn oma: verlatingsangst is er bij mij met de paplepel ingegoten.”

Deze angst trekt Mathilda door in haar relaties. „Ik wist dat onze relatie niet goed was. Dan zat ik maar te wachten op de bank, omdat hij weer een nacht niet thuiskwam. Maar alleen zijn vond ik erger dan in een ongezonde relatie blijven zitten. Ik had een andere man nodig om bij mijn ex-partner weg te gaan. Het moment dat ik ook echt ging, was heel heftig. Hij had het nooit verwacht en dreigde een einde aan zijn leven te maken.”

Verlaten

Mathilda verlaat haar ex-partner dan ook op een moment dat hij niet thuis is, en trekt in bij een vriendin. De auto parkeert ze een heel eind verderop, omdat ze wel verwacht dat hij haar met veel heisa komt zoeken. „Hij is dan ook bij al mijn vriendinnen langs geweest.”

Maar dat is nog maar het begin. „Vanaf dat moment keek ik altijd om mij heen: is hij in de buurt? Dan stond hij mij op te wachten bij mijn werk, achtervolgde hij mij, zoals die keer dat hij achter mij aanreed richting de manage. Tijdens onze relatie kon hij al in woede uitbarsten: schreeuwen, met de deuren slaan. Ik voelde het aan alles, dat het niet makkelijk zou zijn om bij hem weg te gaan.” 

Heb ik een stalker? 

Heb je het gevoel dat je gestalkt wordt? Volgens Nina van den Bosch, relatietherapeut en MSc klinische psychologie, kun je al spreken van stalken als jij het gedrag van de ander zelf als zodoende ervaart. „Ook lichte gedragingen, zoals veel bellen en/ of berichten sturen, kan als stalken worden gezien, zeker als jij je hier niet prettig bij voelt. Duikt de persoon op in jouw omgeving, op plekken waar hij of zij niet hoort te zijn? Ook dat kan een teken zijn.”

Volgens de relatietherapeut kan iedereen een stalker worden. „Maar het ligt aan je persoonlijkheidskenmerken of dit gedrag tot uiting komt. De grootste groep stalkers bestaat uit ex-partners. Ze ervaren controleverlies, jaloezie of wraak na het beëindigen van een relatie, en zijn vaak gedreven vanuit obsessieve gerichtheid op het slachtoffer. Vooral die controledrang is voor hen heel belangrijk. Stalkers willen niet altijd per se fysiek contact, maar macht en controle. Of ze handelen vanuit de gedachte iemand voor hen terug te kunnen winnen.”

Stalken

De mate waarin Mathilda door haar ex gestalkt wordt, gaat in een vrij korte periode van kwaad tot erger. „Ik werd tegemoet gereden door een auto zonder lichten. Ik knipperde nog met die van mij, zo van: ‘Hé gek, je hebt je lichten niet aan’. Bleek het mijn ex te zijn, die mij daarna probeerde klem te rijden. Dan ga je meteen in de overlevingsstand: moet ik vluchten of vechten? Ik besloot een woonwijk in te rijden, en de politie te bellen. Fysiek ging ik het niet van hem winnen, maar als ik heel hard op mijn toeter zou drukken, zou dat vast genoeg commotie maken, in zo’n woonwijk.”

Ze vervolgt: „Het gevoel dat je nergens veilig bent, behalve binnen, met de deur op slot, gun ik mijn grootste vijand niet. Bij de politie kreeg ik te horen dat hij na aangifte binnen twee dagen weer buiten zou staan. Dat durfde ik niet aan: dan kon het toch alleen maar erger worden? Wel kreeg ik een melding op locatie. Zou ik hen bellen, dan werd mijn telefoontje in ieder geval serieus genomen.”

De twee belanden uiteindelijk bij de rechter, om hun scheiding rond te maken. „Hij maakte zich groot, zei: ‘We kunnen toch gewoon nog een borrel drinken samen?’ Het stalken was de eerste maanden het heftigst. Nadat hij een nieuwe vriendin kreeg, werd het rustiger. Maar je blijft áltijd op je hoede.”

Wat te doen

Duidelijke grenzen stellen is één van de eerste dingen die je kunt doen als je gestalkt wordt. Van den Bosch: „Een berichtje met ‘Wil je mij alsjeblieft met rust laten?’, is vaak al genoeg. Daarnaast zou ik er te allen tijde melding van maken. Ook lichte gedragingen, zoals bellen en berichten sturen, kunnen escaleren. Verbreek intussen het contact, blokkeer degene overal waar mogelijk en houd een logboek bij. Hoe vaak je bent gebeld, hoe vaak iemand langs is geweest en welke berichten hij of zij heeft gestuurd. Op deze manier kun je eerder en gerichter bewijs aanleveren bij de politie. Krijg je het idee dat jouw melding niet serieus wordt genomen? Blijf dan toch aan de bel trekken, iedere keer weer.”

Wat veel slachtoffers volgens Van den Bosch niet doen, maar wat ook heel erg kan helpen, is praten met vrienden of familie. „Slachtoffers denken vaak dat het aan hen ligt, en schamen zich voor datgene wat er gebeurt. Maar of je gestalkt wordt of niet heeft niks te maken met wie jij bent of hoe jij handelt. Je hebt de verkeerde persoon ontmoet, die verkeerde dingen doet. Praten helpt bij het treffen van veiligheidsmaatregelen, en kan bovendien jezelf een veiliger gevoel geven.” 

Mathilda van den Hof heeft een boek geschreven over o.a. de herkomst van haar verlatingsangst, en de ongezonde relatie waarin ze zich bevond: Wat is haar naam?

Reacties