Het Dilemma: ‘Hoe zeg ik dat ik toch liever alleen op vakantie ga?’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F06%2Falleen-reizen-op-vakantie-dilemma.jpg)
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week Lieke (33), die spontaan voorstelde samen met vriendinnen op vakantie te gaan, maar nu twijfelt of ze dat wel echt wil.
„Het was een lange, drukke winter op werk en ik voelde aan alles: ik moet er even uit. Even zon, zee, stilte. Even alleen zijn met een boek, zonder collega’s, strakke planningen of sociale verplichtingen. Dus besloot ik een paar dagen op vakantie te gaan. De bestemming? Tenerife. Niets geks, gewoon een paar dagen opladen. Geen alcohol, geen verplichtingen: gewoon relaxen.
Maar toen zat ik laatst met vriendinnen te vrijdagmiddagborrelen. Uit een soort joligheid zei ik: ‘Waarom gaan jullie niet ook mee? Jullie kunnen toch ook vanuit daar thuiswerken?’ Het leek me op dat moment leuk, en ik dacht eerlijk gezegd dat ze het zouden afwimpelen of zoiets zouden zeggen als: ‘Ja leuk idee, maar dat lukt nooit.’
Foutje, bedankt… dus een dilemma
Ze reageerden superenthousiast. Ze zaten er zelf ook redelijk doorheen op werk. En nu zijn ze allebei aan het checken of ze vrij kunnen krijgen en met de baas aan het overleggen of ze een paar dagen remote mogen werken. En ik? Ik ben in lichte paniek. Ontzettend dom van me, dat weet ik.
Want hoe gezellig ik ze ook vind – het zijn echt goede vriendinnen – ik merk nu dat ik dit niet wil. Of nou ja, niet op deze manier. Ik wil wakker worden wanneer ik wil, eten wat ik wil, nergens over hoeven overleggen of compromissen sluiten. Ik wil lezen, staren, zwemmen, slapen. En dat doe je gewoon anders als je met anderen op pad bent. Dan wordt het gezellig, ja, maar ook sociaal. En dat is nou net waar ik even van wilde ontsnappen.
Stomme keuze
Ik voel me stom dat ik het heb voorgesteld. Ik had het nooit moeten zeggen. Maar nu zij enthousiast zijn, voel ik me vreselijk om terug te krabbelen. Wat moet ik zeggen? ‘Oh, laat maar, ik bedoelde het eigenlijk niet’? Dat voelt ondankbaar en afstandelijk. Ik wil ze niet kwetsen of het idee geven dat ik geen zin heb in hun gezelschap. Maar als ik het laat gebeuren, zit ik straks met een vakantie waar ik niet van oplaad.
Mijn dilemma: moet ik eerlijk zijn en zeggen dat ik toch liever alleen ga? Of laat ik het gebeuren om de vriendschap niet te beschadigen en lever ik in op mijn rust? Wat zouden andere mensen doen als ze zich in hun enthousiasme iets op de hals haalden wat ze eigenlijk niet willen?”
Wat zouden jullie doen als je Lieke was? Reageer via onze Facebook-pagina of Instagram. De reacties worden volgende week gepubliceerd.
Dilemma vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Richard (59), die na veertig jaar radiostilte hoort dat zijn vader is overleden en twijfelt of hij naar de begrafenis moet.
Karin vindt dat hij niet moet gaan. „Bij leven niet dan ook niet bij dood, maar dat is mijn mening.” Betty is het met haar eens, maar Tim niet. „Tja, het is een beetje dubbel”, reageert hij.
„Hij wil het liever voor zichzelf houden, wat er is gebeurd. Enig moment gedacht dat kinderen niet altijd slachtoffers zijn? Misschien heeft hij er zelf wel een dikke teringzooi van gemaakt en misschien heeft de vader daarna wel contact proberen te maken, maar heeft hij het afgehouden? Lees je niks van terug en lijkt mij vrij sterk dat het zo gegaan is. Als iemand ‘iets liever voor zichzelf wil houden’ is er vaak een andere kant van het verhaal. Slachtoffertje spelen en mensen beschuldigen zonder ook maar enige vorm van onderbouwing is natuurlijk heel erg opvallend.”
Margot heeft een tip voor Richard en meent dat er twee opties zijn. „Of je gaat. Dat kan helpen bij je eigen afsluiting. Of op het moment van de uitvaart creëer je heel bewust elders je eigen afscheidsritueel. Dat kan ook helpen. En zo voorkom je moeilijke momenten met andere familieleden.”
Marianne vindt dat hij moet gaan. „Je kan het nooit meer over doen. Je gaat voor jezelf, anderen denken toch van alles, daar zou ik het niet voor laten. Het geeft hopelijk rust. Sterkte en succes!”
Het Dilemma: ‘Laat ik mijn stabiele leven los voor drie maanden avontuur?’
Het Dilemma: ‘Moet ik ruimte maken voor een nieuwe liefde, of eerst loskomen van het oude?’