Opgebiecht: ‘Ik blijf in mijn relatie uit angst om alleen te zijn’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F05%2Fgirl-865304_1280.jpg)
Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Denise (36) blijft in haar relatie uit angst om alleen te zijn.
„Echt ongelukkig ben ik niet in mijn huidige relatie, maar ik kan het ook niet echt gelukkig noemen. Dat klinkt misschien raar; alsof ik ergens tussenin zweef. En misschien is dat ook precies wat het is. Huub en ik zijn al jaren samen en ik weet gewoon niet of ik nog blijf omdat ik dat wil of omdat ik het alternatief te spannend vind.
We zijn huisgenoten geworden
Het is niet zo dat we voortdurend ruzie hebben of elkaar niet verdragen, maar we zijn eerder huisgenoten geworden dan partners. Het voelt veilig en vertrouwd, maar ook vlak. Onze gesprekken zijn oppervlakkig, de momenten samen voorspelbaar. Is dit nou wat het is, vraag ik me geregeld af. En toch: het idee om alleen te zijn vind ik lastig. Omdat ik bang ben achteraf spijt te krijgen, maar ook vanwege de stilte in huis.
Praktische zaken
Wat me bovendien tegenhoudt, is het idee dat ik het allemaal in mijn eentje moet uitzoeken. De praktische dingen dus, zoals de woningmarkt, geldzaken, verzekeringen, administratie. Ik heb die dingen nooit echt zelfstandig gedaan en weet niet waar ik met zulke dingen moet beginnen.
Dat is achteraf gezien misschien wel mijn grootste fout: het feit dat ik alles zo samenvoegde terwijl ik beter had kunnen zorgen dat ik ook zonder iemand staande kan blijven. Dan zou ik nu niet zo hoeven twijfelen.
Twee gedachten
Soms ben ik resoluut en denk ik: als dit het niet is, waarom ben ik er dan nog? Vervolgens denk ik weer: is het erg als het oké is, maar niet geweldig? Moet je altijd weg zodra iets niet meer perfect voelt? Ik ben ook niet iemand die impulsief de deur achter zich dichtgooit. Misschien komt dat door mijn leeftijd: op een dag wil ik, als het me gegund is, ook graag moeder worden. In dat opzicht begint de tijd ook een rol te spelen. Maar moet ik dat wel doen met iemand waarvan ik niet zeker ben? Daarbij wil ik ook niet blijven hangen in iets wat eigenlijk al klaar is.
Wanneer is het klaar?
Alleen: wanneer weet je dat het écht klaar is? Is dat als je het gevoel hebt dat je jezelf een beetje bent kwijtgeraakt? Of kom je daar wel uit? Voor nu blijf ik daarom nog, omdat ik nog niet weet hoe het anders moet. En dat is ook oké, voor nu.”
Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Meer lezen over de geheimen van lezers? Deze situaties waren in de afgelopen maanden favoriet:
- Jessie had een liefdevolle relatie met haar man, maar ze hebben nu elke avond ruzie.
- Marcella is lekker sportief bezig: ze wandelt een paar keer per week, stevig de pas erin. Maar nu wil haar buurvrouw steeds mee en daar heeft Marcella weinig zin in.
- Huisdieren kunnen hartstikke leuk zijn, maar voor Noa is de hond van haar vriendin de reden dat ze niet meer langs gaat.
- Ciske is onlangs ontslagen, geheel onverwacht, en ontvangt nu een uitkering. Maar zoeken naar een nieuwe baan? Daar heeft ze heelmaal geen zin in.
Psycholoog leert koppels hoe ze thuis relatietherapie toepassen
Het Dilemma: ‘Moet ik mijn monogame grenzen loslaten voor mijn partner?’