Vera Guldemeester Lifestyle 13 mei 2025, 19:25

Leestijd: 3 minuten

Burenruzies: ‘De buren vonden het gehuil van onze baby asociaal’

Buren: you love them or you hate them. Iedere week deelt een lezer in Burenruzies de meest bizarre, hilarische of totaal uit de hand gelopen burenruzie die hij of zij ooit heeft meegemaakt. Van drama in de groepsapp tot oorlog over een schutting. Deze week vertelt Nadia (29) over haar huilbaby en de buren die keer op keer kwamen klagen dat het gehuil ‘asociaal’ was.

Nadia (29): „Toen we onze dochter kregen, was het helaas niet zoals in de films. Geen onbezorgde nachten vol slaap en lieve glimlachjes. Nee, ik had een huilbaby. En niet zo’n beetje ook. Elke nacht, elke dag: ze huilde altijd. Mijn man en ik deden alles wat we konden: knuffelen, voeden, verschonen, wiegen, naar de dokter en fysiotherapeut. We probeerden alles, maar niets leek te helpen.

Klagende buren

Wat eerst nog redelijk te doen was, veranderde al snel in een nachtmerrie toen de buren om de paar dagen kwamen klagen. Ze hadden er last van, zeiden ze. Het gehuil van onze baby noemden ze ‘asociaal’; het zou hun rust verstoren. De eerste keren voelde ik me nog schuldig en bood ik netjes mijn excuses aan. Maar toen het zich bleef herhalen, telkens als de baby weer begon te huilen, begon ik me rotter te voelen. Hoe moest ik dit in hemelsnaam oplossen? Het was niet alsof ik mijn dochter zomaar stil kon krijgen, we deden er alles aan.

De meest bizarre vraag kwam na een paar weken. Mijn buurvrouw kwam voor de zoveelste keer klagen en vroeg toen: ‘Kun je haar misschien ergens anders laten slapen? Misschien een tijdje bij een familielid, of een ander huis huren voor een paar maanden?’ Ik stond met mijn mond vol tanden. Was ze serieus? Toen ik vertelde dat ik daar niet aan mee ging werken, werd ze boos. Ze hoopte dat we snel gingen verhuizen, zei ze ook nog. 

Ergernis in hun ogen

Vanaf dat moment werd het pas echt ongemakkelijk. Iedere keer als ik met mijn dochter naar buiten ging, liep ik langs hun voortuin. Dat was de plek waar ze altijd zaten, en zitten, te roken. Op het moment dat ze mij zagen, begonnen ze direct over mij te praten. Terwijl ik het gewoon kon horen. Je zag de ergernis in hun ogen. Alsof ze een soort straf hadden gekregen om naast ons te wonen.

Inmiddels zijn we vijf maanden maanden verder en heb ik het gedrag van mijn buren een beetje een plekje kunnen geven, maar dat neemt niet weg dat mijn zwangerschapsverlof mede door mijn buren echt verschrikkelijk was. Mijn dochtertje was een echte huilbaby en nog steeds kan ze aardig gillen, maar gelukkig gaat het wel iets beter. 

Nog meer gehuil

Nu ik het geklaag van mijn buren gewend ben, heb ik besloten om het te negeren. Dat moet ook wel, want er komt een nieuwe baby aan. Vorige maand had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Snel, maar hartstikke welkom. Ik ben nu al benieuwd hoe de buren reageren als ik over een paar maanden met een dikke buik rondloop. Ze worden vast niet blij van nog meer gehuil. Ik zal alvast wat oordopjes in hun brievenbus stoppen.”

Wat vind jij hiervan? Reageer hieronder, op onze Facebook-pagina of via Instagram. De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week vertelde Lotte (31) over het moment waarop haar vriend ontdekte dat de buurt een geheime appgroep had, speciaal om over haar te roddelen. Ook Metro-lezers reageerden hier massaal op. Dorine reageerde met: „Neus omhoog, borsten vooruit en direct aankijken met een glimlach: dan heb je ze het beste.” Ook Ann had een goede tip voor Lotte: „Ik had er gewoon voor gezorgd dat de meest bizarre roddels in die app zouden komen.”

Burenruzies: ‘Ik mocht niet parkeren op ‘hun parkeerplek’ op de openbare weg’

Opgebiecht: ‘Ik laat mijn baby soms alleen thuis’

Reacties