Mirthe Diemel Lifestyle 7 feb 2025, 19:32

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht: ‘Ik wil niet om de haverklap op mijn kleinkind passen’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Gerda (59) is dol op haar kleinzoon Jack, maar wil niet elke keer als oppas worden ingezet door Jacks moeder – háár dochter.

„Natuurlijk was ik euforisch toen mijn dochter haar zwangerschap drie jaar geleden aankondigde. Ik wilde dolgraag oma worden, had vriendinnen die al kleinkinderen hadden en keek altijd vol vertedering naar al die foto’s van opgroeiende baby’s/dreumesen/peuters. En nu mocht ik oma worden, voor de allereerste keer.

Mijn dochter betrok me tijdens haar zwangerschap bij alles: het klaarmaken van de babykamer, het shoppen voor kleertjes en ik mocht zelfs een keer mee met een echo. Heel bijzonder om daar mijn kleinzoon al voor het eerst te zien. En toen hij er eenmaal was – een prachtig mannetje met een enorme bos haar – was ik ook op slag verliefd.

Vaste oppasdag

Mijn dochter had me tijdens haar zwangerschap al eens gepolst voor een oppasdag in de week en natuurlijk had ik ja gezegd. Hoe bijzonder was het om mijn kleinzoon van dichtbij te zien opgroeien? Ik ken genoeg andere grootouders die veel minder bij hun kleinkinderen worden betrokken. Dus toen Jack 3 maanden oud was en mijn dochter weer begon met werken, kwam ik een dag in de week voor hem zorgen.

Dat doe ik vandaag de dag nog steeds. Jack is inmiddels een uitbundige peuter die behoorlijke streken kan uithalen. Hij klimt en klautert overal bovenop, vraagt de hele dag door of ik kom kijken naar zijn spring-/ren-/klim-/voetbalkunsten en zit geen seconde stil. Een schat van een kind, maar ook best intensief op z’n tijd. Maar goed, één dag per week oppassen is prima. Dan heb ik daarnaast tijd over voor andere dingen en om me weer op te laden voor een dag met mijn kleinzoon.

Steeds vaker oppassen

Als het dan bij die ene dag zou blijven. Want zeker het laatste jaar vraagt mijn dochter steeds vaker of ik ook op andere dagen kan oppassen op Jack. Omdat ze een weekenddag voor zichzelf wil na een week werken, of omdat zij en haar man een dagje naar de sauna gaan. En dan heb ik het niet over de keren dat Jack hier komt logeren – ik denk zeker eens per maand. En dan is hij er ook meteen het hele weekend, van zaterdagochtend tot zondagmiddag.

De laatste weken merk ik dat het me tegen begint te staan. Ligt nogmaals niet aan die lieve Jack, ik hou zielsveel van hem. Maar het gemak dat mijn dochter me te pas en te onpas vraagt om bij te springen. Toen ik laatst een keer zei dat ik al plannen had, vroeg ze zelfs of ik die afspraak niet even kon verzetten. Ik heb toen voet bij stuk gehouden, met de belofte dat Jack een week later wel kon komen.

Opgebiecht: moed verzamelen

Ik weet niet zo goed hoe dit te doorbreken, zonder meteen een ongemakkelijke situatie te creëren. Want ik wil zeker niet onaardig of ondankbaar overkomen, ben nogmaals dol op mijn kleinzoon en de tijd die ik met hem mag doorbrengen. Maar ik ben soms ook gewoon moe, of heb al iets staan, of heb niks staan en wil gewoon zelf mijn dag kunnen indelen. Helemaal nu mijn dochter een tweede krijgt, zie ik het al gebeuren dat ik straks twee kinderen onder mijn hoede heb. Ik vrees dus dat ik mijn dochter binnenkort de waarheid moet vertellen, want af en toe oppassen vind ik geweldig, maar wekelijks meerdere keren? Dat zie ik eigenlijk niet zitten. Nu alleen nog moed verzamelen om het haar daadwerkelijk te zeggen.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Meer lezen over de geheimen van lezers? Deze situaties waren in de afgelopen maanden favoriet:

• Jessie had een liefdevolle relatie met haar man, maar ze hebben nu elke avond ruzie.
• Marcella is lekker sportief bezig: ze wandelt een paar keer per week, stevig de pas erin. Maar nu wil haar buurvrouw steeds mee en daar heeft Marcella weinig zin in.
• Huisdieren kunnen hartstikke leuk zijn, maar voor Noa is de hond van haar vriendin de reden dat ze niet meer langs gaat.
• Ciske is onlangs ontslagen, geheel onverwacht, en ontvangt nu een uitkering. Maar zoeken naar een nieuwe baan? Daar heeft ze heelmaal geen zin in.

Opgebiecht: ‘Ik heb geen zin om mijn dertigste verjaardag te vieren en vlucht naar het buitenland’

Opgebiecht: ‘Ik loog dat ik ziek was om een winactie te winnen’

Reacties