Het Dilemma: ‘Moet ik mijn ouders blijven bezoeken, ondanks onze politieke kloof?’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F01%2Fsven-mieke-zlA7c39DfFk-unsplash.jpg)
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week Jip (23), die worstelt met de botsing tussen zijn idealen en de politiek van zijn ouders.
„Ik ben opgegroeid in Limburg, maar woon inmiddels een paar jaar in Amsterdam. Ik studeer aan een kunstacademie en voel me helemaal thuis in mijn nieuwe omgeving. Ik stem GroenLinks, ben actief bezig met onderwerpen zoals klimaatverandering, sociale rechtvaardigheid en inclusiviteit. In de afgelopen jaren ben ik zelfs een paar keer meegegaan met protesten van Extinction Rebellion. Het voelt goed om iets te doen voor een betere wereld.
Maar die wereld staat in schril contrast met die van mijn ouders. Zij stemmen al jaren PVV en zijn fervente aanhangers van Geert Wilders. Dat botst. Elke keer als ik naar huis ga, eindigen gesprekken aan de eettafel in verhitte discussies. Mijn vader praat over ‘de massa-immigratie die ons land kapotmaakt’ en mijn moeder heeft het vaak over ‘dat we ons eigen volk voorop moeten stellen’. Ik voel me dan totaal niet gehoord. Het lijkt soms alsof ze niet eens wíllen begrijpen waar ik voor sta.
Dilemma: wat blijft er over van onze familiebanden?
In het begin probeerde ik ze nog te overtuigen. Ik ging in discussie, gaf argumenten waarom ik denk dat Wilders gevaarlijk is voor de democratie en het maatschappelijk klimaat. Maar eerlijk gezegd ben ik daarmee gestopt. Het voelt zinloos. Ze willen niet luisteren, en ik kan hen niet begrijpen. Toch zijn het mijn ouders. Ik houd van ze, ondanks onze verschillen, en ik weet dat ze ook van mij houden. Ze bedoelen het niet slecht, maar onze gesprekken maken me zó verdrietig.
Nu vraag ik me af: moet ik gewoon minder vaak naar huis gaan? Ik wil niet het gevoel hebben dat ik mijn idealen aan de kant moet zetten om een gezellige tijd te hebben. Maar aan de andere kant voel ik me schuldig bij het idee om mijn ouders minder te zien. Wat als onze band daardoor helemaal verwatert?
Ik ben op zoek naar een manier om met deze situatie om te gaan, zonder mezelf te verliezen of hen compleet los te laten. Hoe ga je om met familieleden die totaal anders denken? Moet ik de botsingen accepteren en blijven langskomen, of moet ik wat meer afstand nemen voor mijn eigen gemoedsrust?”
Wat vind jij dat Jip moet doen? Reageer hieronder, op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.
Vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Karel (68), die niet weet of hij zijn nieuwe buren moet aanspreken op hun schuurtje of het gewoon moet laten gaan om de goede sfeer in de buurt niet te verpesten.
Rita vindt het jammer voor Karel, maar vindt dat de buren in hun recht staan. Er is immers een vergunning voor afgegeven. „Dus wen er maar aan. Misschien laten zij het schuurtje begroeien met een hele mooie plant, heb je toch weer iets fijns om naar te kijken. Nodig ze eens uit voor een kopje koffie, probeer een goede band op te bouwen en geef ze daarna een mooie klimplant voor tegen het schuurtje.”
Karolien is het met haar eens. Karel heeft volgens haar geen recht op het uitzicht over de grond van zijn buren. „Het is ook eens bij ons gebeurd. Toen we een schuurtje in de tuin bouwden, kwamen de buren ook klagen dat ze hun uitzicht kwijt waren. We hebben ze erop gewezen dat ze geen recht hebben op uitzicht óver onze tuin en dat er nog genoeg uitzicht overbleef aan de andere kant van hun tuin.”
Martijn noemt de mentaliteit van het klagen over ‘bedorven uitzichten’ een van de redenen van het woningtekort. „Als je in Nederland woont, een sterk geürbaniseerd stukje Europa, heb je geen ‘recht’ op uitzicht. Het is jammer, het is vervelend, maar het is onoverkomelijk.”
Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Meer dilemma’s van lezers lezen? De vraagstukken waren in de afgelopen maanden favoriet:
- Rachels schoonvader wil opeens op haar kinderen passen, maar ze vertrouwt hem niet. Hij heeft namelijk een niet al te best verleden.
- Verliefd zijn is vaak heerlijk, maar Jasmijn worstelt er nogal mee. Haar oog viel namelijk op een veel oudere man.
- Wat te doen als je collega thuis zit met een burn-out, maar je hem of haar tegenkomt in de kroeg? Het overkwam Sterre.
- Nadia’s zoon is vrienden met een jongen die lief en beleefd is, maar erg mager is en soms ‘s nachts spontaan komt ‘logeren’. Zou hij thuis verwaarloosd worden?