Sofie Smulders Lifestyle 20 jan 2020, 07:35

Leestijd: 4 minuten

Als je depressief bent: ‘Hoe krijg ik deze dag om?’

Judith is chronisch depressief. Met de ‘deprimerende’ Blue Monday heeft ze weinig, maar: „Depressie komt nu wel in het nieuws. Is het zo erg dat we daar deze dag voor gebruiken?”

‘Goedemiddag, alles goed?’ Ik hoor mezelf de vraag stellen en denk: stom. Voor Judith (43) is het inderdaad een confronterende vraag, want, ‘nee, het gaat niet goed’.

„Depressie voelt voor mij alsof ik me door een dikke dichte mist beweeg met een zware rugzak op mijn rug, terwijl het regent. Het is verdrietig om niets meer leuk te vinden en geen voldoening te voelen voor wat ik wél doe”, vertelt Judith, die ongeveer vijf jaar geleden geleden bij de huisarts aanklopte met slaapproblemen. Na doorverwijzing constateerde een psycholoog dat ze depressief was. „Ik wist wel dat ik niet lekker in mijn vel zat, maar zo voel ik me mijn hele leven al. RSI, overspannenheid, het uitte zich voornamelijk in fysieke klachten; ik zocht het in een andere hoek.”

‘Rotdag’

„De diagnose depressie voelt meer als een hulpmiddel dan een stempel”, zegt Judith. „Het praat eenvoudiger, helpt me mijn situatie uit te leggen aan anderen. De meesten gaan er goed mee om, maar er zijn mensen die reageren met: ’Ik heb ook wel eens een rotdag. Ik ga dan altijd even wandelen en dan voel ik me weer beter’. Ik vind het lastig om met dat soort goed bedoelde ‘adviezen’ om te gaan.” Judith probeert overigens wel om elke dag te wandelen, of in ieder geval even naar buiten te gaan. Vaak alleen of met een vriendin. „Soms kan ik mij er écht niet toe zetten en blijf ik voor de tv hangen. Soms helpt het om het van me af te schrijven.” Feit is dat Judith bij het wakker worden niet denkt: ‘fijn, het is weer een nieuwe dag’, maar: ‘hoe krijg ik deze dag weer om?’

Vandaag antwoordt Judith ‘het gaat wel’, op de vraag hoe het gaat. „Ik heb een beetje geslapen vannacht, dan kost het me iets minder moeite om de dingen te doen ik moet doen. Normaal gesproken slaap ik bijna niet (ze omschrijft het eerder als langdurig snoozen, red.), maar gisteren heb ik een slaappil genomen en 4 á 5 uur geslapen.”

Ze vertelt dat het haar doorgaans lukt de dag toch door te komen op externe motivatie. Dat doet ze door haar verhaal over depressie te delen als vrijwillig gespreksbegeleider van een supportgroep van de Depressievereniging. Hiervoor werkte ze ruim zestien jaar als accountant, ze stopte omdat ze het niet meer volhield. „Zeker in het begin was dat lastig, maar het was ook een opluchting. Toch heb ik jarenlang gefunctioneerd in die baan, ook nog toen ik me al heel slecht voelde. Hoe depressie zich uit, verschilt heel erg per persoon.” Dat geldt ook voor de behandeling ervan. Judith probeerde antidepressiva en is in therapie, wat haar vooral helpt in de periodes dat ze het leven echt niet meer ziet zitten. „Er zijn mensen die echt opknappen van therapie en op wie medicatie een heel positief effect heeft. Wat ik meer ben gaan zien en vertellen, ook in mijn supportgroep, is: probeer verschillende vormen van hulpverlening uit. Over het algemeen komen de klachten neer op: langdurige somberheid, moe en lusteloos zijn en moeilijk op gang komen. Maar de ene depressie is de andere niet, ook mensen met depressie kunnen lachen of een dagje uitgaan.

Blue Monday

Wat ze vindt van Blue Monday? „Ik heb eigenlijk een beetje een aversie tegen dit soort dagen; aan de andere kant: depressie komt nu wel in het nieuws. Ik ga vandaag met mensen uit Amstelveen in gesprek tijdens de lancering van de lokale campagne #ikhebjenodig, een initiatief van hulp- en zorgverleners om bewoners de symptomen van depressie te leren herkennen en hen te stimuleren op een laagdrempelige manier het gesprek over depressie aan te gaan.”

Praat over hoe je je voelt en ga naar de huisarts vóórdat je klachten erger worden. Je kunt ook (anoniem) bellen met 113zelfmoordpreventie (0900-0113) of met de Luisterlijn (0900-0676).