Maud
Maud Nachtboek van Maud 5 aug 2019
Leestijd: 4 minuten

#106 ‘Ik ben zo’n domme doos!’

Maud heeft het idee dat ze verliefd is op Tommy. Ze heeft voor het eerst met hem gezoend en het voelde écht fantastisch. Rochella geeft haar het idee dat ze zich een beetje aanstelt, maar doet het af met dat ze niet wil dat Maud nog gekwetst wordt. De avond voordat Maud naar Ibiza vertrekt spreken de twee nog een keer af, waarop ze besluiten op Ibiza te meeten. Als Maud de volgende dag op het vliegveld klaar is om naar Ibiza te vertrekken met Jessie, gebeurt er onverwachts iets raars: Jessie moet mee naar de douanier. ,,Er is iets niet goed met mijn paspoort!” 

Huh… wat kan er nou aan de hand zijn? Ik sta daar verbluft achter de douane. Jessie is meegelopen met wat mensen van de marechaussee. Ik voel me echt een sufkut dat ik niks voor haar kan doen en tegelijkertijd weet ik zelf ook niet wat ik moet doen. Gewoon hier wachten? Maar straks duurt het megalang. We hebben niet zo heel lang de tijd om naar de gate te komen.

Ik besluit maar om een beetje door de eerste de beste tax free-shop te lopen die ik tegenkom, maar ik kan me niet focussen op de spullen die er staan. Zonder echt op te letten wat ik doe, spuit ik een luchtje op mezelf om wat afleiding te hebben. Ik heb direct spijt: het is Alien van Thierry Mugler en dat luchtje ruikt bij mij echt verschrikkelijk. He verdomme… hoezo verloopt deze dag nou ook weer zo kut?!

Als ik zo’n beetje elke zak veel te dure chocoladetraktaties en snoepgoedjes en ieder make-upje dat zogenaamd veel goedkoper is, maar eigenlijk nog steeds hartstikke duur heb bekeken, is er nog steeds geen spoor van Jessie. Ik moet nu echt naar de gate. Ik sta buiten de store te twijfelen als mijn telefoon overgaat. Jessie!

,,Maud, het spijt me zo ontzettend ik ben zo’n domme doos!" schreeuwt Jessie huilend in mijn oor. ,,Wat is er aan de hand Jes? Heb je iets gedaan wat niet mag? Je weet dat ik er altijd voor je zal zijn toch?!" antwoord ik direct. ,,Nee, nee niks ernstigs. Naja… tis maar wat je ernstig noemt. Ik ben mijn paspoort vergeten te verlengen! Ik moet een noodpaspoort om er te komen, maar dat gaan ze voor deze vlucht niet meer redden. Ik kan waarschijnlijk pas morgen naar Ibiza. Maar ga maar alvast! Het spijt me echt maar je kunt wel een nachtje zonder mij toch?! Het spijt me zó erg."

Hmmm. Ik kan inderdaad wel een dagje zonder Jessie, maar toch baal ik. Deze stress heeft de voorpret voor onze vakantie nu al behoorlijk bedorven en dan moet ik vanavond ook nog eens in mijn uppie doorbrengen op mijn hotelkamer. Want ik kan toch niet in mijn eentje uitgaan of de hort op?

,,Oké ik zie je daar wel Jes…" mompel ik en na nog vijf sorry’s van Jessie hang ik uiteindelijk op. Grumpy loop ik naar de gate, waar ik direct door kan lopen het vliegtuig in. Als ik even later in de lucht ben probeer ik het zonnige er van in te zien. In Nederland doe ik ook van alles alleen, dus wat is het verschil met Ibiza? Misschien biedt dit wel een heleboel nieuwe kansen. Alles gebeurt met een reden toch?!

Een paar uur later arriveer ik op het eiland. Ik pak een taxi naar mijn hotel, dat helemaal in Sant Antoni de Portmany ligt. Já, ik weet het: dat is het gedeelte waar alle Engelsen zich bevinden, maar de hotels waren hier een stuk betaalbaarder en dat is ook wat waard voor een arme student. Met een beetje geluk kan ik deze week ook een paar keer bij Tommy crashen. Die zit aan de andere kant, in de buurt van Ibiza stad. Ik stuur hem in de taxi direct een appje met wat er aan de hand is. ,,Hey lekker ding, ben je er al? Wij landen vanavond. Kut van Jessie zeg, maar anders haak je toch lekker bij ons aan?!" schrijft hij.

Ik glimlach. Ineens lijkt het toch niet zo erg dat Jessie vertraagd is. Wie weet wordt dit wel een avond om nooit te vergeten…

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.