Wat zijn wij toch een raar volk

Ja je leest het goed. Wij, inwoners van Nederland, zijn een raar volk.

Ik hoor je denken: Verklaar je nader.

Neem de politie. De vriend van ons allemaal als we over ze praten. De rakkers die niks beters te doen hebben dan jou en mij bekeuringen uit te schrijven. De rakkers die boeven moeten gaan vangen ipv hardwerkende mensen lastig te vallen met dat irritante gele briefje die je als bewijs mee krijgt om vervolgens een prachtige envelope te ontvangen uit Leeuwarden met daarin een ander geel briefje met een vooraf ingevuld bedrag. De rakkers die geen respect krijgen van 12 tot 25 jaar (en soms ouder maar die zijn vaak blijven hangen in hun geestelijke gesteldheid).

Het zijn mietjes en kansloze mensen op het moment dat zij niet hard genoeg optreden tegen straat tuig, wellicht zelfs al meer geweld gebruiken dan zou moeten maar nog niet voldoende, etc etc etc.

Aan de andere kant zijn het de beste mensen die er zijn. Ik lees toevallig op facebook een vrouwelijke agent die een ontbijtje maakt een dementerende oude man die zijn huis niet meer in kon.
Een agent die een peuter van 2 in zijn pyama terug naar huis brengt op zijn schouder.
Een agent die foto met zijn zoontje deelt in uniform voor vaderdag.
Of een verhaal van een agent die zijn verhaal met een meisje van 6 omtrent huiselijk geweld deelt.

Dit word wederom (net als al het andere) massaal gedeeld op social media. Dan opeens zijn het de beste dienders die er zijn. Dan opeens is het aandoenlijk. Dan opeens is het in uw ogen wel dat ze Dienstbaar en Waakzaam zijn. Dan opeens is er het "grote respect" wel voor ze. Dan is Facebook te klein. Dan moeten ze het zelfs in Noord Korea bij wijze van weten hoe goed onze Agenten wel niet zijn.

Totdat we weer een keer te hard rijden en weer dat mooie gele briefje als aandenken mee krijgen.

Misschien moeten we maar eens consequent zijn en gewoon of altijd respect hebben of gewoon niet. Word het voor oom agent ook een stuk makkelijker van.