Positieve Besmetting

Toen ik zo’n 5 jaar geleden hierheen verhuisde was ik gewend om iedereen die ik tegenkwam op straat te groeten. Even een glimlach, liefst aangevuld met een vriendelijke ‘hoi’ of ‘hallo’. Dit was heel normaal in het vestingstadje waar ik voorheen woonde en ik had me heilig voorgenomen deze gewoonte in stand te houden.

Met mijn hond loop ik dagelijks een paar keer door de wijk en kom daarbij uiteraard regelmatig mensen tegen. Vanaf het begin merkte ik direct een fors verschil: van de 10 mensen die ik in mijn nieuwe woonplaats passeerde en groette, waren er hooguit 4 die wat terug zeiden. De rest leek het maar vreemd te vinden en liep stug door, veelal met gebogen hoofd, zonder enige reactie. Ik bleef echter even stug volhouden en vol goede moed groette ik vriendelijk iedereen en dacht hooguit bij mezelf: ‘Ach, graag of niet’. Ik was al blij met de enkeling die dit korte moment van goed bedoelde aandacht wel kon waarderen.

Het duurde even maar na ongeveer een jaar merkte ik dat het aantal terug groetende mensen steeg. Intussen waren er diverse kinderen uit de buurt die mij, maar vooral mijn hond Bubba, hadden “ontdekt” en het leuk vonden om af en toe een stukje mee te lopen. Ook zij merkten mijn gewoonte op en op een dag vroeg een jongetje mij: ‘Ken jij al zoveel mensen?’ Toen ik antwoordde dat ik ze niet kende reageerde hij verbaasd en vroeg: ‘Maar waarom zeg je dan hoi?’ Ik zei: ‘Omdat vriendelijkheid niets kost en je kunt iemand er een fijn gevoel mee bezorgen.’

Het jochie vond mij geloof ik maar een vreemd schepsel maar toch gingen de kinderen na een tijdje mijn voorbeeld volgen en onlangs realiseerde ik me dat het blijkbaar echt aanstekelijk werkt. Ik kan namelijk zeggen dat inmiddels bijna alle mensen die ik groet vriendelijk terug lachen, groeten, zwaaien of zelfs een praatje maken. En dan heb ik het niet alleen over mensen die mij vaker tegenkomen, nee hoor….ook totaal onbekenden. Het is al diverser keren gebeurd dat de ander mij als eerste groet. Ik ben blij verrast en constateer dus daadwerkelijk een verandering om mij heen.

Ik adviseer nu zelfs regelmatig immigranten, die ik help met de Nederlandse taal, om andere mensen gewoon aan te kijken en te groeten of naar ze te glimlachen als ze op straat lopen. Blijkbaar is het besmettelijk en wat een positieve besmetting is dat!