Er moet meer gekust worden in de trein

Mark van der Linden 18 okt 2017

Het was een lange dag vandaag. Buiten begint het al te schemeren. Tegenover me zit een magisch mooi meisje, de rest van de coupé is nagenoeg leeg. Ik probeer oprecht om niet te veel naar haar te kijken, maar slaag daar nauwelijks in. Het meisje is een magneet en mijn blik is gemaakt van staal. Ze draagt een zwartleren rokje zonder panty. Haar borsten zijn mooier dan mijn schoenen.
Onze ogen spelen een tijdje onsuccesvol verstoppertje. Op het moment dat we elkaar aankijken, vraagt ze of ik naast haar kom zitten. Wanneer ik goed en wel zit, kust ze me zachtjes in mijn nek. Haar lippen zijn warm, maar ik voel meteen kippenvel over mijn hele lichaam. Ze aait me over mijn wang en fluistert lieve dingen in mijn oor. Ik kijk haar aan, verdrink in haar azuurblauwe ogen en kus haar. Ons speeksel omhelst elkaar, smelt langzaam samen en danst gepassioneerd met onze smaakpapillen. Haar tong smaakt heerlijk zoet. Ik proef haar en voel haar, de rest van mijn zintuigen zijn volledig uitgeschakeld. Tussen Den Bosch en Eindhoven duurt elke seconde een eeuwigheid.
Helaas moet ik bekennen dat alleen de eerste alinea waargebeurd is. In werkelijkheid at ik daarna een mueslireep en viel het meisje in slaap. Ik was ook moe, maar terwijl zij met haar hoofd tegen het raam leunde, verzonk ik in gedachten. Zou een noodgedwongen treinreis niet mooier zijn met meer romantiek in de coupé? Dat je na een drukke werkdag gewoon lekker een kwartiertje met iemand kust. Ik vraag me sowieso vaak af waar dat kleffe, onbevangen tongen is gebleven. Twee mensen die zich vol overgave verliezen in een vriendschappelijke wedstrijd tussen de sterkste spieren van hun lichaam. Bekenden of onbekenden, geliefden of niet, al kussend met een ander is de mens op zijn mooist.
Er was eigenlijk maar één reden waarom ik een mueslireep at. Niet omdat ik honger had, maar omdat ik niets aan het meisje durfde te vragen. ‘Heb je zin om met me te kussen?’ is nogal een expliciete openingsvraag. Toch liet hij me niet los, want wat als het andersom was geweest? Expliciet zijn zonder schaamte. Volgens mij ligt daar de sleutel tot de mens op zijn mooist. Nee heb je, spierpijn in je tong kun je krijgen. De volgende keer vraag ik het gewoon.