Multitasken en yoghurt worstelen

Marijke Zondag 19 okt 2017

Ik loop door de supermarkt, gehaast, want over minder dan drie kwartier verwachten mijn huisgenoten een acceptabele maaltijd op tafel. Chefkok ben ik niet. De keuze is al snel gemaakt voor een stevige risotto die mij door de met bier gevulde avond heen zou moeten krijgen. Twee stappen vooruit denken, dat is wat ik graag doe.

Met mijn ogen op mijn telefoon schermpje gericht zoek ik de ingrediënten op die ik nodig heb. Courgette en prei, check. Champignons, check. Rookworst, check. Kaas!! Ik ben de kaas vergeten. Snel en doelgericht hobbel ik naar de zuivelafdeling. Kaas, check. Oh hee, een appje van mijn vriend, even snel beantwoorden terwijl ik naar de kassa loop. Hij heeft vandaag ge—

BOEM!

Daar lig ik dan, op de grond. Met al mijn mooie ingrediënten verspreid over de vloer. Mijn been voelt klef aan; een wittige substantie kleeft aan mijn panty. Het is yoghurt, van een pak dat stukgevallen was op de vloer en dat is blijven liggen zonder dat iemand het gezien of gemeld heeft. Mijn knie doet zeer en ik hijs mezelf mopperend overeind. Stomme yoghurt, hoe heb ik dat nu kunnen missen? Niemand komt naar me toe om te helpen, geen klanten en geen medewerkers. ‘Gelukkig’, denk ik. Het is natuurlijk hartstikke gênant, vallen in de supermarkt, iets dat erg typisch is voor mij. Maar ‘gelukkig’ ziet niemand mij. Iedereen is te druk met zijn of haar eigen telefoon schermpje.

Maar wat nu als ik een dame van eind 80 was geweest met een slecht been?

De multitask maatschappij van nu is onze vriend en vijand. Onze telefoons maken ons toegankelijker, maar ook afstandelijker. Want hoe vaak begroet je nog iemand die langs je heen loopt? Ben je te druk met je eigen telefoon, of hoort de voorbijganger je niet door de oortjes die hij of zij draagt? We zijn verbonden, maar staan verder van elkaar af dan ooit.

Wat zou het leuk zijn als we elkaar weer eens wat meer begroeten op straat. Of wanneer je wél van de grond wordt geraapt als je valt. Misschien was het toeval dat er niemand keek en valt het allemaal wel mee. Maar ik laat in ieder geval voortaan mijn telefoon in mijn zak als ik boodschappen doe.