Stapje terug

Julia Albering 5 okt 2017

Stapje terug

We kunnen het proberen, gewoon even kijken wat er zal gebeuren.
We leven in een land waarin we ons gelukkig mogen prijzen met de vrijheid van meningsuiting. We hebben het recht op een eigen mening, maar verdienen we dit recht de laatste tijd nog wel? Ik zal zeker niet gaan zeggen dat we dit recht niet verdienen want uiteraard, vrijheid van meningsuiting blijft een van onze belangrijkste waardes. Maar de wereld is veranderd en wij zijn mee veranderd. Misschien moeten we proberen weer een stapje terug te nemen, een kleine stap.
Laten we beginnen met een weekje, een week lang heb je niet de mogelijkheid om op Facebook je mening in het rond te gooien. Het gaat ook te makkelijk, het aanklikken van de comment button bij de overvloed van nieuwsinput die Facebook ons verschaft. Binnen een paar seconden, zonder even stil te staan, is ook jouw mening te lezen tussen alle andere reacties.
Gewoon weer even stilstaan, even stilstaan bij wat er in de wereld gebeurd, zonder meteen de behoefte te voelen er iets over te moeten zeggen. Naar mijn mening zijn dit soort overhaaste reacties namelijk vaak ongegrond en vooral ondoordacht.
We denken niet meer lang genoeg na over de pijn die we mensen kunnen doen met wat we zeggen. Waarom lukt het ons niet meer om anderen te accepteren? Om anderen als gelijken te beschouwen. Zoals ik al zei leven we in een wereld die veranderd is, en op dit moment zijn veel veranderingen beangstigend te noemen. Maar we kunnen het proberen? Een beetje liever te zijn voor elkaar, alle beetjes helpen toch?
We zijn zo druk met reageren dat we niet meer stilstaan bij wat er nou daadwerkelijk gebeurd is in de wereld.
Laat meisjes van dertien nog even dertien zijn, ook prinsesjes. Sta even stil bij iedereen die vanavond naar bed gaat zonder zijn geliefden omdat het helemaal fout ging in Fabulous Las Vegas.
Je mag dan wel overal een mening over hebben, maar misschien moeten we dat stapje terug nemen. Een stapje terug in de tijd, toen we nog net iets langer stilstonden. Stilstonden bij wat er was gebeurd en niet meteen de behoefte hadden de comment button aan te klikken.
Zullen we het proberen?

Maar he, dit is maar mijn mening