Wat ons echt dwars zit
Misschien is het handig om even duidelijkheid te scheppen voor 29 oktober 2025. Want we roepen, tieren en wijzen naar elkaar alsof er twee kampen zijn die niets met elkaar te maken willen hebben.
Maar eigenlijk willen we allemaal hetzelfde: een fijn huis, goede voorzieningen en een land waar het prettig leven is. Waarom lukt dat dan niet?
Omdat heel simpel gezegd de hele politiek polariseert! En helaas niet alleen de politiek, maar ook een groot deel van de bevolking. Hoe vaak hoor je niet ‘die k*t buitenlanders’ of ‘stelletje vieze fascisten’? Lekker allemaal over één kam scheren, daar zijn we goed in. Terwijl juist die nuance zoveel verschil kan maken.
Dordrecht of Damascus
-We hebben namelijk geen hekel aan buitenlanders. Maar wel aan diegene die zich misdragen. Of ze nu uit Dordrecht of Damascus komen.
-We hebben geen hekel aan een geloof, maar wel aan mensen die vinden dat anderen zich aan hún geloof moeten aanpassen.
-We hebben geen hekel aan asielzoekers. Maar wel als ze illegaal hier zijn.
-We hebben geen hekel aan klimaatactivisten. Maar wel aan het blokkeren van de boel en de miljoenen euro’s schade.
-We hebben geen hekel aan demonstranten. Maar wel als ze gaan rellen en agenten aanvallen.
-We hebben geen hekel aan AZC’s, maar wel als ze voor veel overlast zorgen.
-We hebben geen hekel aan hoofddoeken, maar wel als ze niet uit vrije wil gedragen worden.
-We hebben geen hekel aan mensen die het beste met anderen voor hebben, maar wel als ze slechte dingen altijd maar goedpraten.
-We willen niet discrimineren, maar een huidskleur niet kunnen benoemen bij een signalement gaat ons echt te ver.
-We gunnen iedereen zijn feestdagen, maar waarom moeten onze eigen tradities daarvoor wijken?
-Wij gunnen ook iedereen een veilige plek, maar als de veilige plekken op zijn, valt er niets meer aan te bieden.
-Wij gunnen iedereen een goed bestaan, maar niet als je hier zelf niet voor de volle 100 procent aan mee werkt.
-We zeggen niet dat onze normen en waarden de juiste zijn, maar ze horen wel bij Nederland.
-Wij hebben geen moeite met regels en wetten, wel met de mensen die ze overtreden.
Wie de schoen past
Kortom: we hebben geen hekel aan groepen, maar aan gedrag. Aan relschoppers, vandalen, geweldplegers en profiteurs. Aan mensen of respectloos omgaan met anderen. En eerlijk gezegd ook aan politici die alles gladstrijken uit angst iemand te beledigen. Daarnaast heeft Nederland niet alleen wetten en regels, maar ook normen en waarden. En iedereen die denkt daar maling aan te kunnen hebben, zijn we eigenlijk zat. Dat is wat er speelt. Het gaat dus niet om hele bevolkingsgroepen, maar wie de schoen past trekt hem aan.
Daarom is het echt tijd dat we grenzen trekken. Maar ook dat we weer gewoon mens zijn. Met verantwoordelijkheden, met gezond verstand. Vechtend voor een land waarin vrouwen, homo’s, agenten, politici, leraren en ieder ander zich weer veilig voelen. Een land waarin we vrij zijn in ons denken en woord. Waar respect geen ouderwets woord is, maar de basis van ons samenleven.
Dat is wat we eigenlijk willen. En daar, links of rechts, kunnen we het volgens mij allemaal over eens zijn.