Trumps ‘One Big Beautiful Bill’ is regelrechte klassenstrijd

Donald Trumps megawet One Big Beautiful Bill, die vorige maand werd aangenomen door de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden, werd gepresenteerd als belastingverlaging voor de middenklasse. In werkelijkheid is het weer een schaamteloze weggever voor de ultrarijken, betaald door de werkende middenklasse en lage inkomens.

Afgelopen zaterdag werd een belangrijke procedurele horde in de Amerikaanse Senaat genomen, waardoor het weer een stap dichter bij het bureau van de president is gekomen.

In plaats van noodlijdende huishoudens te helpen, gaat deze wet de toch al obscene vermogens- en inkomenskloof in de VS verder vergroten. Het Institute on Taxation and Economic Policy (ITEP) berekende dat tegen 2026 de rijkste 1 procent van de verdieners 124 miljard dollar aan belastingverlagingen zal ontvangen. Dat is meer dan het totale bedrag dat naar de onderste 60 procent van de belastingbetalers gaat. Terwijl arbeidersgezinnen moeite hebben om de huur te betalen, kunnen miljardairs dankzij deze veranderingen tot 30 miljoen dollar belastingvrij aan hun erfgenamen nalaten.

Bezuinigingen op voedselbonnen

Amerikanen met een laag jaarinkomen tussen de 17.000 en 51.000 dollar gaan er onder de nieuwe wet jaarlijks gemiddeld 700 dollar op achteruit. Degenen die minder dan 17.000 dollar verdienen zouden zelfs meer dan 1000 dollar per jaar kunnen verliezen. Deze daling is voornamelijk het gevolg van bezuinigingen op hulpverleningsprogramma’s zoals Medicaid (gezondheidszorg voor lage inkomens) en voedselbonnen (SNAP). De wet stelt voor om 698 miljard dollar te bezuinigen op Medicaid. Als gevolg zullen 7,6 miljoen Amerikanen de komende tien jaar zonder ziektekostenverzekering kunnen komen te zitten. SNAP zou ook te maken krijgen met een bezuiniging van 267 miljard dollar en de introductie van extra werkvereisten voor ontvangers tussen de 55 en 64 jaar. Momenteel zijn ongeveer 42 miljoen Amerikanen, waaronder veel kinderen, afhankelijk van voedselbonnen.

Paycheck to Paycheck

In een land waar een aanzienlijk deel van de bevolking de grootste moeite heeft om het financiële hoofd boven water te houden, is dit natuurlijk desastreuze wetgeving. Uit onderzoek blijkt dat 57 tot 70 procent van de volwassenen in de VS van paycheck to paycheck leeft. Dit betekent dat ze na het betalen van essentiële uitgaven zoals huur, vaste lasten en boodschappen weinig tot geen ​financiële reserve hebben. Als er zich een onverwachte financiële noodsituatie voordoet, dan zit deze groep onmiddellijk in de problemen.

Ik heb dit zelf van dichtbij waargenomen in Noord Californië, waar ik van 2010 tot 2018 woonachtig was. Toen een gigantische bosbrand in 2018 zesduizend huizen in de as legde, stonden gehele gezinnen plots op straat. Velen moesten gedwongen in auto’s slapen, simpelweg omdat er geen spaarpotje was ter bekostiging voor hotelovernachtingen of vervangende woonruimte. Of tijdens de coronacrisis, waar duizenden middleclass-families binnen anderhalve week in de rij stonden bij voedselbanken omdat er werd gesneden in werkuren of na een ontslag. Het Amerikaanse sociale vangnet is al zo weinig omvattend en ontbreekt in sommige staten zelfs in het geheel. Deze One Big Beautiful Bill van de Republikeinen maakt Amerikaanse armen nog maar weer wat armer.

Het economische sentiment

Over zestien maanden staan de tussentijdse verkiezingen gepland. Ik ben zeer benieuwd of de gevolgen van dit schandalige wetsvoorstel gevolgen zal hebben op de uitslag van die verkiezingen. Een goede graadmeter om te polsen hoe het Amerikaanse volk gaat stemmen is de staat van de economie, de koopkracht en de hoogte van de inflatie. Energieprijzen, met name benzineprijzen, spelen altijd een belangrijke rol bij de vorming van de publieke opinie en het economische sentiment in de Verenigde Staten. De uitslag van de tussentijdse verkiezingen zou daarom wel weer eens beïnvloed kunnen worden door de prijs van een gallon benzine.

Olav van Zijl is een Amerikaans-Nederlandse commentator. Hij werkt vanuit Den Haag en de Verenigde Staten.

Reacties