Gemeente Amsterdam ondermijnt vrije keuze en zwemveiligheid met kortzichtig beleid

Het artikel in Het Parool over het voornemen van het Amsterdamse college om commerciële zwemscholen de pas af te snijden, heeft mij geschokt. Terwijl de gemeente stelt te strijden voor gelijke kansen en zwemveiligheid, kiest zij in werkelijkheid voor marktverstoring en eigenbelang – ten koste van ouders, kinderen en de vrije keuze die onze samenleving zo waardevol maakt.

De feiten: Amsterdam wil het aanbod van commerciële zwemscholen bevriezen op 26 procent en verder alle uitbreiding blokkeren. Tegelijkertijd geeft de gemeente zichzelf en gesubsidieerde baden een voorkeurspositie bij het verdelen van het schaarse zwemwater. Dit alles zogenaamd onder het mom van gelijke kansen. Maar wat de gemeente hier doet, is niets minder dan een flagrante schending van de Wet Markt en Overheid. Een overheid die als speler én scheidsrechter tegelijk optreedt, misbruikt haar positie. En dat is precies wat hier gebeurt.

Bijdragen aan diplomabezit

Want wat is het resultaat? Ouders die bewust kiezen voor een kleinschalige, kwalitatieve zwemschool met veel individuele aandacht – vaak een commerciële aanbieder – krijgen geen kans meer. Zwemscholen die al jaren bijdragen aan het hoge diplomabezit in Amsterdam worden gedwongen hun ambities in te perken of zelfs te stoppen. En dat terwijl diezelfde zwemscholen dagelijks laten zien hoe je met passie en toewijding kinderen snel, goed en veilig leert zwemmen. Dat is geen marktverstorend kwaad; dat is een maatschappelijke bijdrage van onschatbare waarde.

Hoe kortzichtig kan een gemeentebestuur zijn? In plaats van samen te werken met álle partijen die bijdragen aan de zwemveiligheid, kiest de gemeente voor uitsluiting. In plaats van zwemwater eerlijk te verdelen, worden commerciële scholen buitenspel gezet. En dat in een tijd waarin zwemveiligheid belangrijker is dan ooit. Kinderen en hun ouders worden de dupe van dit beleid. De wachtlijsten bij gemeentelijke baden lopen op, de diversiteit van aanbod verdwijnt, en het doel – álle kinderen een zwemdiploma – raakt juist verder uit zicht.

Eigenbelang

Is dit beleid gedreven door zorg om kinderen? Of is het een cynische poging om de gemeentelijke zwembaden kunstmatig overeind te houden? Zwemveiligheid is geen speelbal van politiek of verdienmodel. Het is een basisrecht. En dat recht hoort niet bepaald te worden door gemeentelijk eigenbelang.

De Nederlandse Stichting Water- & Zwemveiligheid roept het Amsterdamse college dringend op dit beleid te heroverwegen. Zwemveiligheid vraagt om samenwerking, niet om uitsluiting. Om transparantie, niet om achterkamertjespolitiek. En als de gemeente dat niet wil inzien, dan rest ons maar één weg: die naar de rechter.

Amsterdam verdient beter. Onze kinderen verdienen beter.

Reacties