De waarheid is niets anders dan een herinnering uit het verleden

Ik luisterde laatst naar een podcast van Jay Shetty en Dr. Joe Dispenza. Misschien ken je ze wel. Zo niet… google ze eens, zou ik zeggen. De inzichten die zij delen, zijn de moeite van het weten waard.

Deze aflevering ging in de basis over liefde. Maar eigenlijk ging het over álles in het leven. Of je nu op zoek bent naar verbinding, succes, innerlijke rust of die ene partner die wél kan communiceren. Het begint allemaal bij jouw overtuigingen. Dan heb ik het dus niet alleen over liefdesgedoe. Maar over de verhalen die jij jezelf al jaren vertelt over wie jij bent, wat jij waard bent en wat er voor jou (niet) mogelijk is.

Jouw waarheid is vaak gewoon een herinnering. Dat zei Dr. Joe. Lekker vaag, dacht ik. Tot hij het uitlegde.

Wat jij als waarheid ziet; ik ben nou eenmaal niet zo’n prater, om rijk te worden moet je altijd hard werken, ik trek altijd de verkeerde mensen aan, is vaak niets meer dan een gedachte die ooit is ontstaan door een (vaak minder leuke) ervaring.

Eén moment. Eén gevoel.

Geen feit

Omdat je die gedachte vaak genoeg tegen jezelf zegt, is het waarheid voor je geworden en heb je jezelf op een bepaalde manier geprogrammeerd.
Het is dus geen feit. Het is een herinnering. Een overlevingsstrategie. Iets wat je ooit gediend heeft, maar nu eerder een last is en je meer tegenhoudt, dan je laat groeien en ontwikkelen. Het beperkt je soms zelfs om de volle potentie uit jezelf te halen.

We blokkeren onszelf op allerlei manieren. Liefde, geluk, overvloed. We willen alles. En het liefst allemaal nu.

Hoe langer het duurt dat we het hebben, hoe gefrustreerder we raken. Maar ons lijf zit nog in de oude (overlevings- en dus belemmerende overtuigings-)stand. Het zit nog in de ik-ben-niet-goed-genoeg of de dit-is-te-mooi-om-waar-te-zijn-frequentie.

Dr. Joe noemt vijf manieren waarop we onszelf blokkeren.

* Ik heb er even over nagedacht en ook ik ben er schuldig aan!

Je gelooft in je oude verhaal, dat je repetitief tegen jezelf zegt.
Bijvoorbeeld: Ik ben altijd degene die te veel voelt. Of: ik ben niet gemaakt voor rijkdom, of ik heb altijd pech.

Pijn uit het verleden

Maar… is het echt zo? Heb je echt nóóit geluk? Heb je echt nóóit geld of ben je echt áltijd teveel?

* Je leeft met je hoofd in het verleden.
Je handelt op basis van pijn uit het verleden. Ooit is er iets gebeurd en vanuit die gebeurtenis is een overtuiging ontstaan.

Maar is dat nu ook nog steeds van toepassing?

* Je bent verslaafd geraakt aan een bepaald gevoel.
Soms voelt onrust gewoon veiliger dan rust. Raar maar waar. Misschien weet je het niet, maar gedachten kun je, net als spieren, trainen. Dus zowel de positieve als de negatieve gedachten. Wat je voedt, groeit.

* Je denkt dat je eerst ‘heel’ moet zijn.
Maar niemand is echt af. Iedere dag valt er wel iets te leren. Je mag beginnen voordat je denkt dat je klaar bent.

* Je denkt met je hoofd. Je vergeet vaak je lijf.
Instinctief weet je eigenlijk al of iets klopt, maar dan gaan we nadenken. Ons hoofd neemt het gevoel over en dat is vaak het punt waar het fout kan gaan. Je lichaam weet vaak allang of iets klopt (of juist niet).

Niet harder je best doen

Volgens Dr. Joe zijn er zeven stappen die je kunt zetten om die oude programmering los te laten. Mediteren is er één van. Visualiseren een goede tweede. Je lichaam reageert namelijk precies hetzelfde op een echte gebeurtenis als op een gedachte (visualisatie).

Volgens mij hoeft je dus niet harder je best te doen. Bewustwording van je gedrag is de grootste en belangrijkste stap die je kunt zetten. Het enige wat daarvoor nodig is: eerlijkheid naar jezelf.

Sinds ik mijn boek heb geschreven en regelmatig blogs schrijf, weet ik: woorden zijn heel krachtig. De verhalen die we onszelf vertellen, zijn nog veel krachtiger!

Welke verhaal vertel jij jezelf?

Reacties