Democratie Inc.: voor wie hem nog herkent

Stel: je bent transgender en meldt je aan bij het leger. Niet voor de glamour, niet voor de TikToks met camouflagefilters, maar gewoon omdat je je land wilt dienen. Dan krijg je te horen: „Nee dank je, jij bent te… verwarrend.”

Alsof identiteit een storing is in het systeem, een bug in de glorieuze software van het Amerikaanse patriottisme.

En wie drukt daar op enter? Donald J. Trump, zakenman, president, moreel kompas van gewapend beton. Hij heeft immers verstand van troepen. Vooral van die op zijn rallies, waar men luidkeels roept dat ‘echte mannen’ oorlog voeren en de rest gewoon een fase is die je kunt uitzweten met een vlag en een bijbel.

Enter: het Hooggerechtshof. De neutrale scheidsrechter in deze wedstrijd. Alleen klinkt hun fluitje als een toeter uit een MAGA-kermis. Ze knikken beleefd naar het bevel, ruiken aan het leer van de presidentiële laars en besluiten: ja hoor, laten we die mensen maar weren. Voor de rust. De orde. En de kerstkaart van Mike Pence.

Olifant en porselein

In de coulissen rijdt Elon Musk voorbij in zijn Tesla-Ragnarök. Nee, hij heeft hier officieel niets mee te maken, net zoals een olifant niets te maken heeft met het porselein dat sneuvelt. Maar hij is er wel. De man die vrijheid van meningsuiting zo belangrijk vindt dat hij alle tegenspraak systematisch verwijdert, is al jaren verwikkeld in een publieke strijd met zijn transdochter. Empathie? Dat zit niet in zijn dataschema. Musk gelooft in vooruitgang, zolang die vooruitgang maar door hem gepatenteerd is en niemand eraan twijfelt.

En dan is er nog de trias politica. Dat stoffige concept van machtenscheiding, ooit een bouwsteen van de democratie, inmiddels een decorstuk in een script vol schijnbewegingen. De wetgevende macht roept op sociale media, de uitvoerende macht tekent decreten met een stift die ruikt naar wanhoop, en de rechterlijke macht? Die zit erbij als een notaris op een bruiloft zonder liefde, keurig, maar zinloos.

Merk

Controle? Overgewaardeerd. Democratie is tegenwoordig een merk. Een vlaggetje op een doos vol algoritmes, lobbyisten, deepfakes en verkiezingen waarin feiten optioneel zijn.

En toch. Toch blijven we hopen. Misschien programmeert Musk een AI-rechter die wél de Grondwet leest zonder prestatiebonus. Of bedenkt Trump een leger waarin alleen patriotten met exact cholesterolniveau 4.2 worden toegelaten. Alles voor de helderheid.

Tot die tijd rest ons één troost: de democratie leeft nog. In het museum. Achter glas. Niet aanraken. Kan breken.

Reacties