Lippen, lullen en likes

Er zijn dagen dat ik denk dat de wereld in brand staat – oorlogen, klimaatproblemen, woningnood – maar gelukkig hebben we Breaking News: Gigi en Davy zijn uit elkaar! Of was het toch Levi?

In ieder geval iemand met te witte tanden en te weinig karakter.

We worden namelijk collectief gegijzeld door een tsunami aan ‘bekende Nederlanders’, een term die ooit iets betekende, maar inmiddels wordt toegekend aan iedereen die met een cocktail in de hand ooit achter een microfoon, in een reality-show of bij een B&B met liefde heeft gestaan.

Filler en kipnugget

Kijk, ik heb niks tegen een beetje aandacht. Maar als je gezicht meer filler bevat dan een gemiddelde McDonald’s kipnugget, dan vraag ik me toch af: waar is het misgegaan? Lippen die eruitzien alsof ze een wespenplaag hebben overleefd, jukbeenderen die scherp genoeg zijn om brood mee te snijden en billen… tja, die hebben inmiddels hun eigen postcode.

En de heren? Die laten zich hun haargrens terugplaatsen tot aan hun wenkbrauwen en proberen vervolgens te doen alsof het allemaal ‘heel natuurlijk’ is gegaan. Natuurlijk. Net als hun tanden, hun sixpack en hun Instagram-volgers.

Het knapste is nog: ze weten zichzelf constant in het nieuws te hijsen. Geen journalist die belt? Geen nood! Ze creëren hun eigen drama. Relatieproblemen, een ‘ontroerende’ coming-out, een ruzie met een collega die ’toevallig’ ook net een boek, kledinglijn of OnlyFans-profiel lanceert. Toeval? Nee hoor. Pure marketing.

Als de camera’s draaien

Bijna geen tv-programma zonder deze zelfverklaarde VIPS. Of het nu over koken, klussen of kabouters gaat – er moet een celebrity bij. Eentje die vooral bekend is van het bekend-zijn en die zich ontzettend belangrijk voelt als de camera’s draaien. Zodra de spot uitgaat, stort hun wereld in als een slecht getrokken draadwimper.

Weet je? Ik ben er wel klaar mee. Ik verlang naar gewone mensen met rimpels, ongevraagde meningen en een goed verhaal. Mensen die geen filter nodig hebben om iets te betekenen.

Maar ja… zolang kijkcijfers belangrijker zijn dan karakter, blijven we kijken naar deze wandelende selfies. En ik? Ik zap. Naar de radio. Desnoods Radio 1.

Reacties