Eerwaarde
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2Flezerscolumn-files%2FScreenshot_20250302_011534_Gallery-6.jpg)
Na mijn geboorte kwam er bij mijn naam en geboortedatum het woord ‘vrouw’ in het geboorteregister te staan. Dat betrof een feitelijke en correcte beschrijving van mijn geslacht.
Maar het woord heeft nog een betekenis, namelijk een gender. Gender gaat over associaties, verwachtingen en normen die mensen bij een man, in mijn geval een vrouw, hebben. Deze verschillen per persoon en per cultuur en de ideeën omtrent het woord ‘vrouw’ zijn constant aan verandering onderhevig.
Maar er ligt ook iets vast besloten in het woord, iets onveranderlijks waar niet aan te ontkomen valt. En dat is dat ik als vrouw word aangesproken en als vrouw word behandeld. Het woord ‘vrouw’ aan mij koppelen, bepaalt hoe de wereld mij ziet en ‘maakt mijn leven vrouwelijk’.
Als gewone man geboren
Hetzelfde geldt voor het woord priester. Een priester ontleent die aanspreekvorm aan het feit dat hij priester wordt genoemd. Dat hij als gewone man geboren werd, maakt niet uit. Hij werd gewijd en vanaf dat moment gaat hij als ‘priester’ door het leven.
Op diezelfde manier zijn er mensen die ondanks dat ze als man geboren werden, zichzelf vrouw noemen. „Ik ben een vrouw”, zeggen zij. Die benoeming maakt van hen de vrouw die ze zeggen te zijn. En dus spreek ik hen aan als vrouw en behandel ik hen als vrouw.
Of ik hen wel of niet zelf zo zie, is irrelevant. Ik geloof ook niet per se in de katholieke God. Toch noem ik een priester eerwaarde.