Eieren scannen voor gebruik: welkom in 2025

Je dacht duurzaam bezig te zijn: kippen in de tuin, verse eitjes, nul vrachtwagens. Je voelde je moreel ongenaakbaar met je scharrelomelet. Tot het RIVM ineens langskwam met: „Eet liever geen hobbykipeieren meer. Te veel PFAS.”

De regenworm, ooit vriend van de ecotuinder, blijkt inmiddels een PFAS-sponsje. Kippen vreten ze op als chips, jij eet het ei, en voilà: je darmflora krijgt een update richting chemisch afvalbeheer. Je had vast niet verwacht dat je ontbijt deze wending zou nemen…

Dus nu moeten we maar eieren uit de supermarkt halen. Uit legbatterijen waar kippen in shifts eieren persen, maar: zonder regenworm. En mét keurmerk. Ironisch genoeg blijken plofkippen tegenwoordig veiliger dan je eigen tuin. Maar ja, een eierlandschap zonder PFAS blijkt helaas moeilijker te vinden dan een regenworm zonder gif.

Nul kippenleed

Dan misschien maar overstappen op chocolade-eieren. 7 euro per kilo (!!), nul kippenleed, nul PFAS. Alleen een beetje suiker, palmvet en een ethisch probleem uit West-Afrika. Maar ja, je moet wat.

Feit is: het is eigenlijk al te laat. De PFAS zit al in je bloed, in je hond, in je plantenbak. We zijn allang een beetje plastic geworden. Sommigen zelfs volledig. Je herkent ze op TikTok: gladgetrokken gezichten, filter op filter, zero inhoud, 100 procent kunststof. Ze delen recepten voor quinoa bowls, maar het zijn de avatars van zichzelf die echt blijven hangen. Influencers zijn inmiddels het eindstadium van microplastics: ze bewegen, praten, maar biologisch zijn ze al niet meer. Welkom in de toekomst, waar we niet langer tot as vergaan, maar smelten, en gerecycled zullen worden: „Mijn vorige maand gestorven oom is nu een koffiekopje.”

Nieuwe realiteit

Let op: hobbykippen uitsluitend geschikt als decoratie. Consumptie van eieren op eigen risico. Raadpleeg bij twijfel uw kip of de NVWA.

Misschien is dat gewoon de nieuwe realiteit. Je kip leeft buiten, maar je vertrouwen ligt in een distributiecentrum. ‘Vers van het erf’ is passé. Wat telt, is traceerbaarheid, houdbaarheid en juridische afdekking. Tegen de tijd dat je je eigen eieren scanbaar kunt maken, kunnen ze misschien gerecycled worden. Wie weet: een eiertransformatie, van biologisch naar volledig herbruikbaar.

En jij? Jij mag kiezen tussen fabrieksveilig, chocoladeschuldig of gewoon helemaal geen ei meer. Want of het nou uit je kip komt of uit de winkel: we zijn allemaal al een beetje gescand, gelabeld en ingevoerd in de grote voedselmachine. Misschien komt er straks een app: ‘Scan je ei‘, live updates over je PFAS-niveau terwijl je je omelet bakt.

Smakelijk, cyborg!

Reacties