Het verhaal van een 3-jarige amazone

Op zaterdagochtend stond er een groots avontuur gepland voor een 3-jarige peuter en haar moeder. Papa en grote broer waren al vertrokken naar vv Nunspeet voor een voetbalwedstrijd. Moeder en dochter gingen voor een totaal andere sportieve prestatie: een boswandeling met Fella, een lieve Shetlander van stal.

Bij aankomst in de manege werd meteen duidelijk dat er gewerkt moest worden. En niet alleen door de kleine ruiter in spe, maar ook door moeders! Eerst goed poetsen, dan pas het avontuur, kreeg ze te horen. En zo stonden ze samen enthousiast te schrobben, terwijl Fella onverstoorbaar stond te genieten van alle aandacht. Na het poetsen werd er tussen de tweedehands caps gezocht naar het perfecte exemplaar voor de peuter, die inmiddels stond te trappelen om te vertrekken.

Als een prinsesje

Toen was het zover. Het duo trok het bos in, met dochterlief trots in het zadel en moeder dapper ernaast. Terwijl de kleine amazone zich als een prinsesje liet rondrijden, merkte moeder na een paar kilometer dat die kleine ponybenen wel heel constant bleven stappen… en zij zelf steeds minder lucht had. Maar opgeven? Geen denken aan!

Een uur later kwamen ze terug. De één stralend van blijdschap en de ander lichtjes rood aangelopen van inspanning. „Dit moeten we echt vaker doen!”, riep de peuter enthousiast. Moeder knikte, al deed ze dat iets voorzichtiger.

Bij het afscheid gaf ik haar nog een wijze raad mee: Begin maar vast te sparen, want zodra ze écht begint, wandel je er helemaal niet meer onderuit!

Reacties