Het grote dankbaarheidsfeest van Donald J. Trump
Wat een spektakel in het Witte Huis op 28 februari 2025! Daar stond hij dan, president Volodymyr Zelensky, een man wiens land in puin ligt dankzij de geopolitieke hobby’s van een bepaalde Russische despoot, klaar om te praten over vredesonderhandelingen en hulpbronnen.
En tegenover hem? Donald J. Trump, de man die vrede definieert als: zeg gewoon dankjewel en doe wat ik zeg.
Vanaf het begin werd duidelijk wat de werkelijke agenda was: een verplichte dankbetuiging. Trump, geflankeerd door zijn sidekick J.D. Vance, een man met de uitstraling van een gesmolten wasfiguur en de diplomatieke finesse van een verkeersdrempel, begon met de terechte vraag: “Waarom ben je niet dankbaarder?”
Inderdaad, Zelensky had de brutaliteit om niet op zijn knieën te vallen en drie keer „dank u, Meester Trump!” te roepen. Het lef! De brutaliteit van deze man, die enkel en alleen zijn land probeert te redden, terwijl Trump zo vriendelijk was om… wacht even, wat heeft Trump precies gedaan? O ja, Oekraïne een paar keer afgeschilderd als een lastpost die maar eens moest leren om vriendelijker tegen Rusland te doen.
Doe wat Poetin wil
De discussie escaleerde toen Trump de Oekraïense president beschuldigde van het „spelen met de Derde Wereldoorlog”. Dit kwam uit de mond van een man die ooit voorstelde om kernwapens op orkanen af te vuren en die vindt dat een vredesovereenkomst vooral moet betekenen: doe gewoon wat Poetin wil. Vance knikte braaf mee, waarschijnlijk omdat hij niet begreep waar het over ging, maar wist dat instemmend knikken hem ooit misschien een hogere functie zou opleveren.
Zelensky probeerde, met het geduld van een leraar op een school voor moeilijke kinderen, uit te leggen dat vrede niet betekent „alles opgeven in ruil voor een vage belofte van Rusland”. Maar dat was natuurlijk veel te ingewikkeld voor de ‘beste onderhandelaar’ ter wereld. Uiteindelijk liep de bijeenkomst uit op een mislukking: geen vredesakkoord, geen mineralenovereenkomst, en vooral geen rode loper voor de ‘dankbaarheidsparade’ die Trump in gedachten had.
Niet klaar voor vrede
Na afloop sprak Trump de pers toe in zijn kenmerkende stijl: „Zelensky? Zwakke vent. Niet klaar voor vrede. Ik hou van Oekraïne, geweldig volk, maar die Zelensky? Niet goed.” Een paar minuten later tweette hij vermoedelijk dat Zelensky een 3 op de ‘dankbaarheidsschaal’ scoorde en dat Poetin „sterk” was, terwijl hij zichzelf tagde in een bewerkte Time Magazine-cover waarop hij werd uitgeroepen tot ‘Vredeskoning’.
Ondertussen keek Europa toe en kon slechts zuchten. Macron, Scholz en de rest probeerden Oekraïne te steunen, terwijl Trump alweer op de golfbaan stond, dromend van een toekomst waarin alle wereldleiders hem jaarlijks een handgeschreven bedankbrief sturen.