Hartelijk bedankt

Dat horen de meeste mensen graag, als ze iets hebben aardigs gedaan voor een ander. Bijvoorbeeld een behulpzame buur of een lieve vriend. Een dankjewel-kaartje of -kus is vaak al voldoende om ze te laten stralen.

Maar die dank is een beetje gedevalueerd geraakt. Er zijn nu lui die ook bedankt willen worden voor niks of voor de rotzooi die ze hebben gemaakt van deze wereld. Wat voor kaartje moeten die krijgen?

Dankjewel voor de rotzooi

Ik vind dat we die figuren van dienst moeten zijn met een onwelgemeend dankjewel. Geen kaartje maar een cartoon van een troon gemaakt van dollars en goudstaven en daarop een vent met een rare pruik en als kop een opgeblazen ballon. ‘Ik wil bedankt worden! Ik verdien jouw dank voor alle moeite. Nou, schiet op en bedank me! Want anders…’ Er komt geen antwoord, want die troon zweeft in de lege ruimte.

Of een rokende ruïne van een stad met een halfverkoolde vlag aan een doorgebrande stok. Je kunt niet zien welke vlag. Geeft niks, want er zijn veel verbrande vlaggen. En uit die ruïne klinken de stemmen van de onzichtbaren: ‘Dank je wel! Wanneer komt dat resort?’

Of een vernield land door het opgraven van bodemschatten, bedoeld als gratis grondstof voor windmolens, zonnepanelen en batterijen vanwege de energietransitie. ‘Uche uche, dankjewel!’

Of een bommenwerper, genaamd Enola Zjie, omdat Gay niet meer mag van de opgeblazen ballon. Die naam is vanaf heden verboden, maar de ballon zwijgt in alle talen over de WOII-bom op Hiroshima. Spreken doen de mensen die overleefden. ‘Bedankt voor het doden van onze verwanten.’

Of de schepper van de wereld die mistroostig kijkt naar wat er over is van zijn pronkstuk. Alleen nog maar scherven, zwevend in de ruimte. „Nou, bedankt hoor!”, zegt hij boos. „Kan ik weer helemaal overnieuw beginnen.”

En bedankt voor nog meer rotzooi

Of… een zelfverzonnen bedank-mopje, of een bestaand mopje dat een beetje wordt omgeboetseerd. Of nog meer cartoons. Die worden vervolgens geplaatst op de social media van deze wereld. Iedereen kan ze lezen en verder sturen. Dat levert een vloedgolf van sarcastische bedankjes op aan die ene opgeblazen ballon die we lekker niet noemen. AI kan ons dan niet vinden en dus kan niemand die bedankjes wissen. Maar die ballon doorprikken lukt wel. Pang!

Wat zullen ze lachen in het Eigenland. U weet wel: langs de rivier de Дніпро. Mooi zo; die mensen hebben niks anders meer om nog over te lachen. Ik gun ze deze lol. Net als de andere mensen die hun leven en hun land vernietigd zien door die opgeblazen ballon en zijn vriendjes. Uitlachen kan even dodelijk zijn als echte kogels.

Hoort zegt het voort!  En allemaal bedankt voor de moeite. Ik meen het echt.

Reacties