Goede voornemens
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2Flezerscolumn-files%2Ffoto-ilse-metronieuws-4.jpg)
Ook dit jaar hebben heel veel mensen goede voornemens gemaakt. Bijvoorbeeld om te stoppen met roken. Ik durf te wedden dat 90 procent van die nicotineverslaafden op 1 februari al láng weer vrolijk zijn steuntje (of beter gezegd peukje) bijdraagt aan de klimaatcrisis.
Bij de mensen die het plan hadden minder, minder vet of minder zoet te eten, zal het resultaat niet veel beter zijn. Het valt natuurlijk ook niet mee om begin januari al die verleidingen te moeten weerstaan nadat het minstens een week een schransfeest is geweest. Er zijn nog oliebollen over en al zien de kaasblokjes er inmiddels minder appetijtelijk uit, ze moeten toch op. Een maand na de goede voornemens is het gros van de ‘afvalgroep’ vergeten dat de koel- en koekkast ook best een paar uur dicht mag blijven.
Goede voornemens zijn trouwens zelden origineel, is je dat al eens opgevallen? Wanneer hoor je bijvoorbeeld iemand zeggen dat-ie nu écht gaat stoppen met zijn vrouw molesteren? Of dat-ie wel klaar is met fietsen met het mobieltje in de hand? Ik vraag me trouwens dikwijls af wat ze al fietsend eigenlijk doen. Tik-Tok filmpjes bekijken over wat er kan gebeuren als je je met een mobieltje onder je neus in het verkeer begeeft? Of appen ze ermee naar vrienden dat ze nu aan het appen zijn op de fiets? Ik snap het nut er echt niet van, maar ik dwaal af. O ja. Dáár kun je je mobieltje natuurlijk wel voor gebruiken op de fiets, voor je de weg wijzen zodat je niet afdwaalt.
Volhouden
Ikzelf durf met trots te schrijven dat ik mijn goede voornemens eigenlijk altijd wel volhoud. Zo nam ik een tijd geleden een drastisch besluit en nu, ruim vijf jaar later, handel ik er nog altijd naar!
Wekelijks krijg ik het resultaat van mijn doorzettingsvermogen en geloof me, dát motiveert het meest! Het helpt me ook dat mensen vragen stellen waarin enige bewondering doorklinkt. „Elke week??? Ben je dan niet heel veel tijd kwijt met de voorbereiding?” „Nee”, antwoord ik dan, „steeds minder eigenlijk!” „Vind je het niet moeilijk om het aan een ander over te laten?” „Ehm, dat heb ik wel een beetje moeten leren inderdaad, maar loslaten is heerlijk!?”
Kortom, als IK het kan, moet het toch meer mensen lukken om haalbare doelen te stellen? En of je net als ik, het goede voornemen maakt om de wekelijkse boodschappen thuis te laten bezorgen of dat je een nóg belangrijker doel kiest, hou vol, je kunt het!