De leegte van Groot-Rusland: Poetins psychologische puzzel

Poetins obsessie met Oekraïne heeft helemaal niks te maken met een honger naar land. Rusland is groot genoeg, een uitgestrekt, leeg landschap met een bevolkingsdichtheid van ongeveer 8,5 mens per vierkante kilometer. Toch blijft Poetin maar doorgaan, een innerlijke leegte vullend die niets te maken heeft met geopolitieke ambities, maar alles met een psychische drang.

Want als je alles hebt, wat doe je dan? Juist, je probeert de wereld opnieuw in te richten om je eigen gebroken ego te vullen.

Poetins gedrag is voer voor psychologen. Een perfect voorbeeld van wat we in de DSM-5 tegenkomen. Hij is niet zomaar een machtshongerige dictator; nee, hij is een levende casus voor de combinatie van narcisme, antisociale trekken en paranoia. Zijn verlangen naar Oekraïne gaat niet om land of middelen. Nee, het gaat om status. Poetin wil de geschiedenisboeken in, en voor hem is Oekraïne geen land, maar een toegangscode naar zijn eigen glorie. Het is een obsessie die niets met politiek te maken heeft, maar alles met psychische instabiliteit.

Podium voor een ego

Laten we beginnen met de narcistische persoonlijkheidsstoornis. Poetin heeft het onmiskenbare talent om zichzelf als de onmisbare leider van de wereld te zien. Voor hem is Rusland geen land, het is een podium voor zijn ego. Wat maakt het uit dat de wereld in chaos verkeert, als Poetin maar centraal staat. En dan hebben we zijn antisociale persoonlijkheidsstoornis die hem tot een textbook sociopaat maakt.

Maar er is meer: de paranoïde persoonlijkheidsstoornis. In Poetins wereld zijn er alleen vijanden. Het Westen? Dat is natuurlijk het duivelse rijk dat constant probeert om zijn macht te ondermijnen. Hij is als een klein kind dat bang is voor de monster onder het bed, maar dan groter en gevaarlijker.

Val van balkon

En vergeet de obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis niet. Poetin heeft een grenzeloze behoefte aan controle. Dat zie je terug in alles: van de politiek tot hoe een burger zijn leven moet leiden. De man laat niks aan het toeval over, zelfs de val van zijn tegenstanders van een balkon komt altijd toevallig op het juiste moment. Wat een verrassing!

Conclusie? Poetin heeft niet alleen geen idee wat hij aan het doen is, hij heeft ook absoluut niet alles op een rijtje. De mix van narcisme, paranoia, obsessieve controle en een flinke dosis sociopathie, maken hem een gevaar voor de wereld. Het zijn altijd de gekken die de macht grijpen, en Poetin is daar het levendige bewijs van.

Reacties