Duitse vleeskleurige panty’s

Emma Karrenbeld 15 nov 2024

Gewapend met een oude schop, in een te groot overal, vertrek ik deze ochtend richting de oude composthoop van de vorige bewoonster. Het miezert een beetje, maar dat kan mijn motivatie vandaag niet drukken.

Ik ben vandaag een vrouw met een missie. De plek van de oude composthoop vind ik de perfecte plek voor een klein terras. Mijn man, die niet direct die noodzaak van dit project inzag, vond het na een aantal goede argumenten over het plaatsen van een BBQ toch ook een goed idee.

Mits ik dan persoonlijk de berg groenteafval in de container schep. Nu ben ik niet voor één vlieg te vangen. Dus hier sta ik dan, vastberaden een kruiwagen vol te scheppen. In mijn hoofd neurie ik het toepasselijke nummer The Eye of the Tiger. Kortom, dit klusje is in mijn hoofd eigenlijk al geklaard.

Vol zelfvertrouwen

Kruiwagen één gaat goed en zwengelt mijn zelfvertrouwen aan. Kruiwagen twee krijg ik ook vlotjes gevuld. Ondertussen zwaai ik nog even vrolijk naar voorbij fietsende buren. Die op hun beurt een veel succes naar mijn hoofd slingeren. ‘Ach nee’, denk ik bij mijzelf, veel succes heb ik niet nodig.

Vol goede moed begin ik dan ook met het vullen van kruiwagen drie. Tot mijn schop ineens vast zit. Ik probeer hem uit alle macht terug te trekken. Maar het lijkt alsof de schop onder de oude aardappelschillen vast gehouden wordt.

Zal ik dan even voelen? Ik voel een lichte twijfel over het feit dat ik geen werkhandschoenen aan heb. Maar probeer dan toch met mijn blote handen de aardappelschillen te verplaatsen. Daar zie ik tot mijn grote verbazing waar mijn schop in vast zit. Een grote berg vleeskleurige panty’s!

Vleeskleurige panty`s

En met een grote berg bedoel ik ook daadwerkelijk een enorme berg. Zeker zo’n honderd vleeskleurige panty’s liggen hier, als oude broodschillen, op een hoop. In mijn hoofd schieten mijn gedachten alle kanten op. Want waarom hier? Ondertussen beginnen nu toch ook langzaam wat alarmbellen af te gaan.

Maar ik weet ook, ik kan mij nu niet laten kennen. Ik haal een paar stevige werkhandschoenen uit de schuur en begin de berg vleeskleurige panty’s in de kruiwagen te gooien.

Als twee uur later, mijn motivatie tot ver onder het nul punt gezakt is, is de berg verdwenen. Welgeteld drie kruiwagens vol vieze vleeskleurige panty’s zitten veilig opgeborgen in de grofvuilcontainer. Iets in mij weet nu al zeker dat dit huis nog veel meer voor ons verborgen houdt.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties