Jezelf opbouwen vanuit een dieptepunt

Naar boven klimmen is een stuk makkelijker zonder alle tassen met verdriet. Hoe zorg je ervoor dat je nooit meer van de ladder valt?

Mijn schema, mijn ladder, was altijd heel erg duidelijk. School, afstuderen, reizen, huwelijk, kind. Dit stortte in wanneer ik in zo diep in de poep zat, dat ik er niet uit kon zwemmen om simpelweg in de trein te stappen om naar school toe te gaan.

De technieken vlogen uit mijn brein. 1+1 was te veel. Mijn hoofd overvloeide met angst, ik was te angstig om normaal te ademen. Vijf plastic zakjes later en ik maak mij zorgen over het milieu. Kan je ze nog recyclen wanneer er speeksel in je zak zit? Restjes eten, misschien eindigt dit nog in de magen van de vogels. Dan is mijn angst nog ergens goed voor.

Halloweenjurken

Mijn portemonnee, zou je denken. Ik kocht mijn bankrekening leeg, aan halloweenjurken. Het enige enger dan mijn gedachte waren horrorfilms, dus die stonden bovenaan mijn ladder. Uitkijkend naar de herfstvakantie. Ik heb nog nooit zoveel gehuild, au. Het doet pijn om aan te denken. Maar dag voor dag til ik de kilo’s verdriet de ladder op. Elke dag een beetje, totdat ik bovenaan sta. Wanneer ik bovenaan sta, zal ik naar beneden vallen in mijn graf.