Dak na de storm

M. Lanen-de Vries 2 mrt 2022

Ik werd aangevallen door m’n framboos. Een verdedigingstactiek die wel vaker gebruikt wordt als je erin probeert te kruipen.

Niet dat het het tijdstip is voor frambozen om actief te zijn in deze tijd van het jaar, maar het dak van onze schuur had tijdens het bezoek van tante Eunice uit Engeland besloten dat andere tuinen véél leuker waren om in te vertoeven.

Lees: die was weggewaaid.

Een deel van het golfplastic was in de tuin van de buren naast ons belandt. Daar was het ding ingeklemd geraakt tussen hun schuur en onze schutting, dus ondanks tante Eunices verwoede pogingen, was het ding daar verder braaf blijven liggen.

Naïef dachten wij dat dat alles wel was. De teleurstelling was groot toen ik, na het trotseren van de bemoeizuchtige frambozenstruik, op een plank in de schuur ging staan, m’n jas vrijwel meteen open haalde aan een roestige spijker én het golfplastic, opgediept uit de tuin van de buren, helemaal niet bleek te passen.

„Is het zo’n patchwork-dak geweest?’’ vroeg ik m’n man, omdat ik het me niet kon herinneren. Ik had gehoord dat het dak applaus gaf, midden in de storm, maar ik was in de veronderstelling geweest dat het uit één stuk bestond? Nu twijfelde ik.

Kansloze spijkers

„Ehhh’’, kwam zijn zeer verhelderende antwoord. Enfin, dat stuk wat we hadden moest toch weer op z’n plek getimmerd worden. Dan zouden we de rest wel bijkopen. Dus hop, daar ging ik.

Met wat kansloze roestige spijkers die we nog ergens hadden liggen. Die zouden de klus zolang heus wel klaren. Ik hamerde er lustig op los, toen ik ineens de struik tegenover me hoorde praten.

„Missen jullie soms nog een stuk dak?”

„Ja!’’, riep ik blij, want wie vraagt zoiets nou als het niet is omdat ze het ontbrekende puzzelstuk bij zich vinden? En inderdaad. Vreugde alom, want dit betekende een rit minder naar de winkel. Met behulp van de buur naast ons werd het ontbrekende stuk golfplastic ons dak weer op geduwd, waar ik al klaar stond met hamer en spijkers.

Kon ik me fijn het rambam timmeren. En namen we ons voor om deze tante Eunice nóóit meer uit te nodigen.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.