Dag Peter

Sanne de Ruijter 16 jul 2021

Dag Peter, het geeft toch niet dat ik een beetje verdrietig ben? Jij kende mij niet en ik kende jou niet. Soms maakt dat niet uit om iets te voelen.

We hoopten allemaal gewoon dat onze kaarsjes zouden helpen. Maar stiekem had ik ook wel kunnen bedenken dat die miljoenen kaarsjes niet ineens de schade in jouw hoofd zouden wegtoveren. Hoogstens wat verzachting voor jouw familie en vrienden.

Jij bent gewoon een man die ons toch heeft gefascineerd. Jij hebt het zelfs voor elkaar gekregen dat ik jaren geleden nuchter carnaval heb gevierd. Vervolgens nam ik veel te vroeg de trein naar huis om met mijn ouders voor de buis te zitten en de aflevering van Joran van der Sloot te kijken. Nou, dat is best een prestatie!

Peter R. de Vries gaf hoop en steun

We zijn nou eenmaal ook sensatiezoekers hè, Peter. Wat spanning lijken we blijkbaar af en toe nodig te hebben, ook al geeft het ons vaak ook een naar gevoel. Dat betekent alleen niet dat wij dit wilden horen! Jij gaf steun, jij gaf hoop, maar ook mysterie en veiligheid.

Ik mag dan wel geen misdaadverslaggever zijn, maar ook ik heb een hekel aan onrecht. Ik mag dan wel geen moordzaken oplossen, maar ook ik heb als doel dat een mens zich veilig moet voelen in de maatschappij. Kortom, zo hebben veel Nederlanders toch wat gemeen met jou.

Wat had het tof geweest als jij zomaar in een nieuwsuitzending voorbij zou komen en zou zeggen: „Lieve mensen, het was geen makkelijke klus, maar hier zijn de kogels! Deze zaak heb ik zelf even opgelost. En dan gaan we nu weer verder met de orde van de dag.”

Dat zou tof zijn, maar de waarheid zit anders in elkaar. En de waarheid is soms bikkelhard. Dat weet jij maar al te goed.
Jij bent onze strijder van de waarheid en daar zijn we trots op!

Pak wel even een biertje

Pak daarboven maar even wat rust kerel, want ook daar zijn vast veel onopgeloste zaken. Bijt je er maar even niet in vast.
Je hebt echt genoeg gedaan… Hier beneden gaan ze jou vast helpen met al die andere zaken.

On bended knee is no way to be free, was je motto. Er zullen daar vast nog wat discussies plaatsvinden boven, maar zeg maar lekker wat je moet en wilt zeggen. Je kunt gewoon zijn wie je wilt zijn zonder rem. Pak wel even een biertje zodat we allemaal kunnen proosten op jou!

Waak over je mooie familie en vrienden. Blaas ze maar wat kusjes en kracht toe om zonder jou verder te moeten leven. Strooi maar met liefdevolle herinneringen die ze nu zo hard nodig hebben.

Die kogels mogen jou dan hebben geraakt, maar jij hebt Nederland nog veel meer geraakt door een man te zijn die we allemaal denken gekend te hebben.

Liefs