Bedenkelijk niveau

Eduard van Breeden 24 nov 2020

Komt het nu omdat er geen publiek in de stadions zit of gaat het niveau van de Eredivisie inderdaad hollend achteruit?

Drie wedstrijden op de zaterdagavond die het kaliber ‘amateurs’ nauwelijks oversteeg. Een amusementswaarde die het level van de hilarisch, vermakelijke kelderklassen van datzelfde amateurvoetbal ook nauwelijks haalt. Veel clubs, leiding en spelers, zouden tegenwoordig maar blij moeten zijn dat ze dit vertoonde spel niet hoeven te verantwoorden voor een vol stadion. Groningen-trainer Danny Buijs noemde het potje zaterdagavond veelzeggend ‘niet om aan te gluren’.

Op de zondag gebeurden er ook weer dingen die ik rechtstreeks relateer aan het niveau van een steeds grotere groep Eredivisiespelers. Zowel Feyenoord-speler Kökcü, Belg Dewaele van Heerenveen en Emmen-speler Bernadou kregen rechtstreeks rood na oliedomme, zeer opzichtige en van weinig voetbalniveau getuigende overtredingen. Alle drie veel en veel te laat, de schoennoppen op de enkel van een tegenstander planten met de bal al lang aan de andere kant van het speelveld. Knap dat de scheidsrechters deze ‘doortrapte praktijken’ signaleren en met ‘direct douchen’ bestraffen.

Vertwijfelde handjes

De beelden achteraf zijn alleen maar om het afgrijzen voor jou en mij nog groter te maken en de strafmaat terecht op 3, 4 of 5 wedstrijden schorsing te bepalen. Over de gespeelde onschuld, de lachende gezichten en de vertwijfelde handjes voor het gezicht van de daders wil ik het niet eens meer hebben.

Over niveau gesproken: Armando Broja van Vitesse moet deze week waarschijnlijk professionele hulp hebben om zijn blunder tegen Groningen te verwerken. Zijn voorbereidende actie in het strafschopgebied was prachtig. Het kinderlijke, ongecontroleerde afronden bij lange na niet het niveau van de gemiddelde ‘pupil van de week’. Voor open doel schoof Broja de bal niet simpel tegen de touwen, maar produceerde een ‘pegel van jewelste’ die in de tweede ring van het Groningen-stadion terecht kwam. Het Hitachi Capital Mobility Stadion welteverstaan. Die naam alleen al.

Je stadionnaam, je thuisbasis, te grabbel gooien aan een sponsor is voor mij al net zo ‘zonder niveau’ als het vertoonde spel op de grasmat. Grolsch-veste, Mandemakersstadion, Cars Jeans-stadion zijn namen die je eigen identiteit volledig om zeep helpen. Nee, dan Het Kasteel, De Adelaarshorst of voor mijn part de Johan Cruijff ArenA van Ajax: dat zijn pas klanken. Namen waarbij een tegenstander vóór aanvang van de wedstrijd al met 1-0 achterstaat. Datzelfde Ajax won overigens afgetekend met 5-0 van Heracles. Ook dit zijn geen wedstrijden van niveau. Hiervoor zijn nog altijd twee ploegen nodig en daarvan gaf er één zondag ‘even niet thuis’.

Geleidelijk sterker wordend

En dan last but not least het niveau van ADO Den Haag. Het bestuur van de Hagenaars ontsloeg vorige week trainer Rankovic met de stellige overtuiging dat het vanaf nu met een nieuwe trainer crescendo zou gaan. Crescendo: geleidelijk sterker wordend. De arme Hagenezen kregen echter direct 6-0 billenkoek van laagvlieger Sparta. De ijdele hoop dat het met een andere trainer beter ging vervloog als de rook van een Schevenings vreugdevuur.

De ‘arme’ PSV-speler Zahavi ten slotte haalde ook niet zijn gewenste niveau. Hij mistte op knullige wijze een strafschop waardoor PSV weer dure punten verspeelde. Maar dit niveau van Zahavi reken ik hem minder aan dan zijn bedenkelijke niveau van twee weken geleden toen hij zich niveau-loos liet vallen in het strafschopgebied en een onterechte ‘pingel’ versierde. Een ieder krijgt, op zijn niveau, uiteindelijk wat hem toekomt.