De storm overleven

Marieke Franken 16 mei 2020

Sommige stormachtige dagen worden niet gevolgd door zonnige dagen. Het voelt alsof de regen nooit ophoudt. Andere keren krijg je een reeks van zonnige dagen. Het lijkt alsof de zon nooit meer zal verdwijnen en alsof het nooit meer zal regenen. Beide voelen echt, doordringend en zelfs oneindig aan.

Dit is het leven. Dat weet jij net zo goed als ik. De ups en downs. De onverwachte wendingen. Ze eindigen nooit, maar dat is ons niet verteld. Er wordt ons verteld dat we elke dag moeten profiteren. Om er het beste van te maken. Verspil geen seconde. Werk harder. Het leven is kort. Maar vertel dat maar aan de alleenstaande moeder, diep in de schulden, die net haar tweede baan heeft verloren. De baan die een dak boven het hoofd van haar kinderen hield. Vertel dat aan iemand die net een dierbare heeft verloren. Zonder afscheid te kunnen nemen. Of vertel het tegen die eenzame jongen die zijn hele leven al in angst heeft geleefd en zich niet meer kan voorstellen hoe het leven is zonder die angst.

Ons wordt verteld dat het onze schuld is. Ons werk, onze verantwoordelijkheid. Maar in tijden zoals deze, is het enige dat we allemaal nodig hebben de toestemming om te overleven.

Vasthouden

Je kan niet dansen in een perfecte storm. Wanneer alles wordt verwoest. Soms, moet je je gewoon vasthouden aan datgene wat er nog staat. Vind een schuilplaats. Schreeuw om hulp. Kruip met degene waar je van houdt. We hoeven niet te doen alsof het leven altijd geweldig is. Soms regent het. Soms giet het. Soms is het een orkaan. Dat is allemaal oké.

Je hoeft je niet schuldig te voelen als je je op het moment niet top voelt. Als normaal je reactie meteen is om te lachen en door te gaan, zijn deze tijden een mooie herinnering dat het oké is als je je niet oké voelt.

Het leven van elk mens op aarde wordt beïnvloed door deze pandemie. Sommige zijn veel harder geraakt dan andere. Dat zal zo blijven. Maar we zijn allemaal met elkaar verbonden, verbonden door de strijd. Allemaal omdat we ons in een overlevingsmodus bevinden. Voor een korte of een lange periode.

Op een dag zal alles weer kalmeren. De wolken gaan uit elkaar. De zon zal weer naar buiten gluren. En als dat zo is, zullen we in een soort extase zijn. We hoopten dat het zou gebeuren. We hielden vol. Wat de wereld ons ook vertelde. Hoeveel verdriet we ook mee hebben gemaakt. Hoeveel stemmen in ons hoofd ons ook vertelden dat het niet zou lukken. We deden het. We bleven erin geloven. We hebben de storm overleefd. Samen.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.