Labels en hokjes definiëren niet wie wij zijn

Hokjes en labels zijn een algoritmische poging om mensen en de wereld om ons heen beter te begrijpen. We kunnen proberen binnen de hokjes te passen met labels als mooi, slim, creatief etc. Maar in hokjes denken terwijl niemand in slechts één hokje past (zelfs niet in twee of drie) dat werkt averechts.

Labels hebben een functie, ze kunnen perspectief geven in de mensen om ons heen en in onszelf. Echter zit er een subtiel verschil tussen een label aannemen als identiteit versus een label zien als een feitje of descriptief element van jezelf. Sommige labels of hokjes daar kiezen we voor en anderen worden ons opgelegd.

Voor sommige mensen is hun woonplaats, culturele achtergrond, carriere, politieke voorkeur, religie, vegan lifestyle, of welke voetbalclub ze supporten een onderdeel van hun identiteit, maar voor de ander is het puur een beschrijvend feit. Dat gaat ook op voor genderidentiteit en seksuele oriëntatie.

Rolmodellen zoals @nikkietutorials die onlangs haar coming out deelde wegens chantage empoweren ons om te kiezen met wie we welk aspect van onze identiteit willen delen en vooral wanneer. Iedereen heeft het recht daar zelf over te beslissen. En we kunnen allemaal wat doen om hieraan bij te dragen: Proberen om het hokjesdenken los te laten. Hier zijn drie stappen om te beginnen:

1. Let op wanneer je in labels en hokjes denkt.
Begin bij jezelf. Bedenk wat een kenmerk van jezelf is maar niet definieert wie jij ben. Wanneer denk je in een hokje als je een kenmerk van een ander te weten komt?
2. Neem de complexiteit van labels in acht
Wat is slim en wat is creatief? Intelligentie en creativiteit uiten zich op verschillende manieren. Daarnaast zijn er een heleboel manieren om dergelijke karakteristieken uit te dragen.
3. Bedankt hoeveel waarde je zelf hecht aan bepaalde zelf toegekende kenmerken?
Externaliseer de labels die voor jou niks bijdragen en geef anderen de ruimte dat ook doen