The danger of depression

Nooit meer…….zal ik je nog kunnen knuffelen, je lange haren kunnen doorkruisen met mijn vingers. Je hebt gekozen om er een einde aan te maken. Zo graag wilde jij gelukkig zijn en je van het juk van de zwarte hond genaamd depressie bevrijden…..Hij hing aan je nek en ging geen millimeter opzij.
Er wordt beweerd dat je teveel jouw eigenwaarde ophing aan de likes op Instagram en je followers op snapchat…..en dat je daarom nog meer onzeker en verdrietig werd. Je duizenden selfies en je eeuwige fotoshop. Je ‘smookte’ wiet en nog meer van die troep om te vergeten. Je werd niet gepest, beweerde je. Het was allemaal chill.
Je vrienden en vriendinnen waren losers, die jou bevestigden in de zielenpijn. The angels are calling you, just pull the trigger, just cut yourself with a knife as deep as possible. Je struinde door de stad en hield je bezig met duistere ideeën. Het leven was een hel, die jou geen opties op een toekomst gaf. De pijn van de schuld….Ja, je was er zeker van…door jou ging alles mis. Je sneed jouw polsen om te voelen…. School ging waardeloos….allemaal omdat je overtuigd was, dat je een waardeloos stuk vuil was. Niemand kon jou van de gedachte afbrengen.
De fuik waarin je zat, herkende niemand. Voor de buitenwereld gedroeg je je als een clown en lachte naar iedereen.
De psycholoog beweerde, dat je alles onder controle had…..Je was uit de depressie…Wat kon jij goed toneel spelen. Hij had gelijk, je had alles onder controle, omdat je wist dat jouw plan om het leven te beëindigen door niemand kon weerhouden worden.
Jouw einde was heftig en wreed….Je liet geen briefje achter of een bericht op jouw telefoon. Je dook uit het raam van vier hoog en je liet ons achter met zoveel vragen en diep leed. Elke dag sta ik op gehuld in tranen. Ik zal nooit meer dezelfde zijn….Ik mis jou elke seconde totdat ook ik dood zal zijn….
Je werd 17….Zo jong, zo mooi met je lange krullende blonde haren….
Praat met jongeren, die down zijn…ook al geven ze aan dat ze alles onder controle hebben. Jouw gesprek of aandacht kan echt verschil uit maken. Prik door hun harnas van humor en theater spelen….. Als jij dit leest en je herkent het verdriet en de pijn…..schreeuw het uit, praat met iemand….maar alsjeblieft….niet jezelf vernietigen….Echt, het leven kan ook voor jou weer mooi worden. Op een dag zal de zwarte hond verdwijnen…vertrouw erop.