Ode aan Bibian Mentel

Het is niet de dans. Het is niet de rolstoel. Het is niet het medelijden en het is zeker niet mijn slaapgebrek na een lange vlucht. Maar jij bent het. Jij bent de reden van de koude rilling, de tranen. Jij bent de reden van mijn haren die overeind staan, van mijn open mond en brok in mijn keel.

Ik geef toe, ik besta zo ongeveer uit gevoelige snaren. Maar iemand die niet moet slikken bij het horen van jouw verhaal hoop ik niet te kennen. Het is onmogelijk op welke manier jij keer op keer sterker lijkt dan de dood.

Het is niet te verklaren, te bevatten of te begrijpen hoe het bestaat dat jij na alles zoveel kracht en positiviteit uitstraalt én dat jij niet vraagt, maar juist geeft. Jij geeft naast tranen, kippenvel en koude rillingen een houvast aan hen waarbij de moed in de schoenen is gezakt. Jij bent, thank god, het levende bewijs dat onmogelijk altijd mogelijk is.

Jij bent er in je eentje verantwoordelijk voor dat ik direct geloof in alle quotes die er bestaan; Expect nothing, appreciate everything; denk aan Bibian Mentel. Your only limit is your mind; denk aan Bibian Mentel. Fall 7, stand up 8; denk aan Bibian Mentel.

Jij bent een boegbeeld voor houden van het leven. Zelfs als jij zit, kijken mensen tegen je op. En dat komt niet alleen door je verhaal. Maar dat komt omdat jij, jij bent. Je verhaal is een onderdeel, maar jij als persoon bent zoveel meer. Jij wilt niet dat medelijden de basis is. Jij wilt dat mensen naar je kijken om wie jij bent, niet om wat jij hebt.

Bibian, ik ken je niet, ik ken alleen je verhaal. Maar in mijn ogen ben jij de energie die de ruimte verlicht, jij bent de lach die iedereen aansteekt. Jij bent hoop in bange dagen, jij bent inspiratie, Jij bent kracht en mentaliteit. Jij bent geluk en hebt pech. En jij hebt gelijk. Het leven is te kort om elke dag op te staan met de schade die gisteren heeft aangericht. Dat zorgt er alleen maar voor dat je niet van vandaag kan genieten en dat morgen een chaos lijkt.

Jouw maatstaf is je gevoel. Het gaat goed, want ik voel me goed. En ik geloof dat dat de basis is van het vuur dat jij zo uitstraalt. Ik weet zeker dat jij de situaties en omstandigheden zo nu en dan vervloekt, alleen vervloek jij nooit de wil om te leven.

Jij doet het. Jij zorgt er elke keer weer voor om recht op die stip op de horizon, dat leven heet, af te koersen. En ik buig diep, neem mijn pet af, applaudisseer de blaren op mijn handen. Ik zet jou met liefde op een voetstuk en niemand die jou daarvan af kan krijgen.