Ingroei van de politiek in de arbeidspensioenen

Minister Wouter Koolmees dreigde: ‘indien geen pensioendeal, dan korten’. Nu is de buit binnen, óók korten. Kan dat wel?
Klaas Knot beweerde in 2018: ‘Banken zijn beter uit de crisis gekomen dan verzekeraars en pensioenfondsen; de kapitaalbuffers zijn aangezuiverd’. Een bank kan een gulden, zo leerden wij vroeger, negen keer uitlenen, op voorwaarde dat niet iedereen alles meteen opneemt. Ik las in ‘banken-en-echte wereld’ dat een euro nu maar liefst veertien keer kan worden uitgeleend. Dit betekent dat de buffer van elf naar zeven procent is gegaan. Bij de meeste banken is dat percentage circa drie tot vijf procent. Om de banken op te hemelen en de pensioenfondsen onderuit te halen maakte Klaas Knot een incorrecte vergelijking. Hij aasde op de pensioendeal.
Koolmees trok Jeroen Dijsselbloem aan om ‘advies’ te geven over de rekenrente. Dijsselbloem stelde de rekenrente naar omlaag bij. Koolmees en Knot meteen akkoord. Fijn! Valt hier wat tegen te doen?
Niets, want Knot zit ook in de club van Draghi. Christine Lagarde volgt Draghi op. Zij is geen bankier van huis uit, geen punt, want zij voert het EU beleid rücksichtslos uit. Deze personen worden niet door ons gekozen en zijn uit dien hoofde onschendbaar.
In de afgelopen vier jaar pompte de Europese Centrale Bank 2.575.000.000.000 euro, 2575 miljard euro in de Europese economie. De ECB houdt de rente opzettelijk absurd laag. Daardoor werden de prijzen van aandelen en onroerend goed opgepompt.
Hoe lang is dit absurde beleid vol te houden? Tot er een financiële crisis komt.
Italië en Frankrijk lenen ook bij. Om kortingen op pensioenen bekommeren deze technocraten zich niet; alleen als het om hun eigen pensioen gaat. Rutte III evenmin, sterker nog: Rutte III gaat vijftig miljard euro lenen. Het kabinet moet er dus van overtuigd zijn dat de rente de komende jaren niet stijgt (‘rentedeal?’). Dat gepensioneerden de klos zijn, deert deze coalitie niet. Rutte wil overigens van de ECB geen koopkrachtcijfers meer zien. ‘Korten hoort ook bij ons pensioensysteem’, kopte de DFT op 1 april 2019. Met alle respect: de hoogleraar slaat de plank mis. Met name het ABP heeft altijd een waardevast en welvaartvast pensioen toegezegd. Vele fondsen kochten het onvoorwaardelijke karakter af en gaven een ‘bruidsschat’ mee. Rendementen zijn zes procent. Er komen meer premies binnen dan er pensioenen worden uitbetaald. Alleen door de ECB bestaat er geen echte ‘marktrente’ meer. De markt werd uitgeschakeld.