Ook met MS staat ze fier overeind

Magriet Hockelmann 14 jun 2019

Waar wij soms donkere wolken zien, ziet zij altijd de zon. Als de hele wereld ineen lijkt te storten, probeert zij hem stap voor stap (letterlijk) weer op te bouwen. Als de wereld om haar heen nacht lijkt te zijn, probeert ze te zoeken naar lichtpuntjes. Hoe klein ze soms ook lijken.

Al meer dan een decennia mogen wij haar onze vriendin noemen. We hebben alles samen meegemaakt. Overal maakten wij een feestje van, werden samen uit de klas gestuurd, gingen samen op vakantie, werden samen dronken, lachten en huilden samen, stonden naast, achter en bij elkaar. En maakten we alle fases naar volwassenheid samen door.

We kennen elkaar door en door. Hebben aan één blik en een half woord genoeg. Onze vriendschap is er altijd, in goede én slechte tijden. Zelfs als de Multiple Sclerose ons uit het veld probeert te slaan.

Op je 25e gediagnosticeerd worden met een progressieve ziekte kwam op geen enkele bucketlist voorbij. Toch gebeurde het in augustus 2017.  We zagen al langer dat er iets niet goed was, maar verweten dit aan oververmoeidheid; altijd aan het werk en druk in de weer. Het was een donderslag en als een gek begonnen we ons te verdiepen in de ziekte MS en probeerden een beeld van de toekomst te vormen. Het humeur van die toekomst was omgeslagen. En waar wij altijd onbevangen in het leven stonden,  was het zorgeloze ineens verdwenen. Maar zelfs toen die anders zo kleurrijke wereld voor even pikzwart werd, kwamen al gauw de eerste zonnestralen door en stonden wij sterker dan ooit.

MS gaf ons het inzicht dat we niet over iemand kunnen oordelen zonder het hele verhaal te kennen. Inmiddels is ze de sterkste vrouw die wij kennen. Ze laat zich niet uit het veld laat slaan, heeft ze een prachtige dochter en staat, met kruk of rolstoel, nog steeds fier overeind.

Wat ons morgen staat te wachten, is voor iedereen onbekend. Maar als we een klein beetje van haar positiviteit, lichtpuntjes en vechtlust in die morgen stoppen, dan hoeft de wereld niet pikzwart te blijven.

Op donderdag 30 mei jl. zijn wij voor én met haar in beweging gekomen om geld op te halen voor een MS-vrije wereld. Ze heeft stap voor stap een kleine 7 kilometer gelopen. En wij liepen naast, achter en vooral met haar. Voor haar en tegen MS.