Lieve meneer de schoonmaker

Marieke Vreeken 15 jun 2019

Ik zag u toen mijn trein zachtjes het station uitreed. Daar in dat grote glazen kantoorgebouw, waar op deze dinsdagavond alle computers al uit waren en alle bureaus leeg, liep u nog met uw stofzuiger door de TL-verlichte gang. Het hele idee is vast dat u pas tevoorschijn komt wanneer iedereen al naar huis is, zodat de mannen in pak niet struikelen over uw stofzuigersnoer. Ik vraag me af of uw kantoorgenoten van uw bestaan af weten, of zij u ooit in de ogen gekeken hebben. Hebben zij u weleens de hand geschud of u een fijn weekend gewenst, voordat zij aan het eind van een lange, vermoeiende dag het gebouw uit spurtten richting kinderdagverblijf?

Het heeft bijna iets treurigs om u zo alleen door een gigantisch gebouw te zien dwalen, maar tegelijkertijd ook iets benijdenswaardigs. Misschien vindt u niets heerlijker dan uzelf een paar uur lang onder te dompelen in de stilte van een uitgestorven ruimte. Om langzaam één te worden met het gezoem van de stofzuiger en het geklots van de dweil. Uzelf afzettend tegen een wereld waarin onze ogen steeds langer gefixeerd zijn op computerschermen en onze billen op bureaustoelen. Misschien is deze baan uw vorm van rebellie tegen al die eerdere banen die uw spieren en uw levenslust deden verslappen.

Wellicht vond u in het ontsmetten van stoffige bureaus een onverwacht geschenk van zelfbeschikking en voldoening waar u al jaren naar op zoek was. Een baan waarin de resultaten van uw dagelijkse werk net zo helder en tastbaar zijn als uw eigen reflectie in de kraakschone toiletbril. Waarin uw harde werk ‘s avonds laat nog voelbaar is in de door het sop gerimpelde handen, waarmee u uw kinderen voor het slapengaan instopt. Ik hoop dat u zelf vervolgens ook voldaan uw bed in ploft, wetende dat u het leven van al die mensen die morgenvroeg een schoon kantoor binnenstappen positief heeft beïnvloed.

Lieve meneer de schoonmaker, uw silhouet heeft zojuist een wereld inzichtelijk gemaakt die voor velen van ons verborgen blijft. U was de levende reminder dat de smetteloze kantoorvloeren en de schone toiletten die we zo vaak voor lief nemen het resultaat zijn van ploeterende mensenhanden. Ik hoop dat u de waardering voor uw werk krijgt die u verdient. Bovenal hoop ik dat u inderdaad zo gelukkig bent als dit gemijmer van deze willekeurige onbekende heeft doen vermoeden.