Lotusbloem

Toen ik de ruimte binnenkwam, nam ik in de hal plaats. Ik ging zitten op een bankje en daarnaast stond een tafeltje met een boeddhabeeld en een lotusbloem. Overal hingen foto’s of stonden prullaria die je in een andere wereld brachten. Op de achtergrond hoor ik een deuntje dat een beetje Titanicachtig klonk, maar dan de oosterse versie.

Deze salon bestond al een jaar in mijn wijk en heel vaak liep ik er langs. Voor vandaag had ik een afspraak gemaakt en de stap gewaagd. Al snel wordt ik een kamertje met gordijnen in geroepen door een vrouw met een koolhydraatarm lijf. Haar haren zitten gebonden in een knot en ze wijst me met haar zachte zangerige stem een kapstok waar ik mijn bovenkleding mag ophangen. Ze verdwijnt weer vliegensvlug achter de gordijnen en laat me achter in de half donkere kamer. Ik voel me precies zoals mijn patiënten zich waarschijnlijk voelen als ik een hartfilmpje ga maken, behalve dat mijn behandelkamer beter verlicht is.

Wanneer ik mijn bovenkleding netjes ophang en alvast op de behandeltafel ga zitten, verschijnt ze weer door de gordijnen naar binnen. Ze doet een korte inspectie op mijn nek en rug waarna ze zegt: ‘Het zit heel vast. Ga maar liggen, we gaan beginnen.’

Ik ga liggen op mijn buik met mijn gezicht in het gat. Het enige wat ik vanaf nu nog zie, zijn roze sokken die af en toe onder mijn neus voortbewegen. Vervolgens begint ze met haar massage. Terwijl ik dacht dat het een heerlijke ontspannende massage zou zijn, begint deze oosterse dame een gevecht met alle spieren die vast zitten.

Ik klem mijn tanden op elkaar en beginnen te puffen alsof ik moet bevallen en tel in mijn hoofd tot tien. Opeens beginnen mijn ogen te tranen en mijn neus loopt vol. Ik hoor haar zeggen: ’Je moet loslaten.’

Ik probeer te ontspannen, maar dat is niet wat ze bedoelt. Ze zegt vervolgens: ’Je bent te warm.’ Ik snap er helemaal niks van, want ik probeer om te gaan met haar massagetechnieken die mijn spieren tot onderdanigheid dwingen.

Uiteindelijk zegt ze dat emoties het lichaam zodanig kunnen beïnvloeden, dat alle spieren gaan vastzitten. Dit is geen proces van een week of jaar, maar dit sluipt er gewoon in. Ze zegt dat meditatie en bidden wel helpt het lichaam koeler te maken.

Na 1 uur is ze klaar en ziet me graag een volgende keer terug. Ik merk dat ik soepeler beweeg en bedank haar. Ik weet nu al dat ik morgen spierpijn zal hebben, dus wat dat betreft zijn mijn patiënten altijd beter af 🙂