Het lijkt wel een taboe

Esther Musch 29 apr 2019

Druk zijn is normaal. Druk zijn is misschien wel de norm waar we aan moeten voldoen. Iedereen heeft het druk. Zelfs een goede vriend van mij, die sinds een jaar met pensioen is, heeft het druk. Hij vraagt zich af waar hij de tijd vandaan haalde om te werken. Het is net alsof je niet kan zeggen dat je het niet druk hebt. Maar ik heb het niet druk, echt niet.

Tot een paar maanden geleden had ik, naast mijn eigen praktijk, een vaste baan van 16 uur. Nu niet meer. Ik ben, en ik zeg het vol trots, helemaal zelfstandig. De trots komt doordat ik deze stap heel lang heb uitgesteld. Want ook ik houd van zekerheid. Het paste alleen niet meer. Ik was klaar voor de stap naar onzekerheid.
Een prettige bijkomstigheid is, dat ik er ineens 16 uur ‘vrije tijd’ bij heb. En daar geniet ik enorm van. Ineens heb ik tijd over. Tijd die ik kan invullen, helemaal zoals ik wil. Soms vul ik die tijd met letterlijk niks doen. Beetje dom voor mij uitstaren. Of ik ga een stukje wandelen en drink een bakkie koffie op een terras. Boeken verslind ik bij de vleet en muziek is weer volop aanwezig.

In het begin was het wel anders. Ik had ineens meer tijd en ik vond dat deze vooral nuttig besteed moest worden. Dat nuttig besteden werd ook bevestigd door mijn omgeving. Eerst was de reactie: “Oh je werkt niet meer toch?” als ik zei dat ik op een bepaald tijdstip geen afspraak kon maken. Of “Je bent nu zeker wel heel hard aan je praktijk aan het werken?” Ik had last van die opmerkingen. Voelde mij schuldig dat ik een deel van mijn tijd niet nuttig besteedde. Ik heb zelfs wel eens werkzaamheden verzonnen, omdat ik niet durfde te zeggen dat ik een hele dag had besteed met alleen maar tijd voor mezelf. Tot voor kort. Verlost van het schuldgevoel is vrijetijd nog leuker. Het doet me goed. Ik ben relaxter, voel me energieker en ik ben bovenal een blijer mens. Waar is dat toch ontstaan dat we het altijd druk moeten hebben? Wat is er mis mee om tijd te besteden aan jezelf met vooral minder nuttige bezigheden? Nu ik mijzelf aan het herontdekken ben, raad ik het iedereen aan. Wordt wat minder druk. Besteed ongegeneerd en vooral niet nuttige tijd aan jezelf. Geniet ervan. Ja, ik weet het. Over een tijdje zeg ik vast ook weer ‘goh wat ben ik druk’. Jammer!