Selectief feminisme

Soms zijn er van die momenten, dat dit weer op speelt. Over het algemeen heb ik er geen last van. Maar zodra er iets geknutseld moet worden, dan doe ik mij graag voor als iemand met twee linkerhanden.

Het is niet zo dat die van mij het niet kunnen. Meestal heb ik echter een derde nodig. Of nog liever gezegd, twee rechter…

Op zich kan ik best handig zijn, maar het onhandige heeft toch meestal de overhand. Zie je, weer die hand. Of ongeduld, dat ik liever onbeteugelbaar enthousiasme noem.

Aan een plan doe ik niet. Ik ben een doener, ik moet het doen snap je. Dan gaat het 99 keer fout, en bij de 100ste keer, dan doe ik alsof het gelukt is. Typisch een doener…

Gelukkig bezit ik over een sterke overtuigingskracht. Nee hoor dit is kunst… Mocht dit mechanisme defect zijn, dan zet ik graag mijn joker in. Wat verwacht je nou? Ik ben een vrouw…

Juist ja, selectief feministisch.