Operatie Transitie Steenkolenengels

Ik vraag u af of u dat ook heeft. Dat je Imagine Dragons luistert en dan bij de uithaal “I’m a bad liar!” denkt dat hij bedlegerig is. Ziek, zwak en misselijk. Maar hij is geen bedligger, dat is de foute interpretatie die je maakt in het Nederlands. Net zoals je bij Aha’s ‘Take on Me’, begon te krabben omdat je jeuk kreeg bij het idee dat een teek zich in je huid vastbeet.

Als je langdurig in Engeland verblijft, of in de VS, Oz of in ieder geval Brits, dan ga je op den duur naast spreken ook in het Engels denken. Ben je in Nederland en wordt je met Engels geconfronteerd, dan blijkt al gauw dat we toch niet zo goed onze talen beheersen als dat we zelf vinden.

Hele generaties spreken belabberd Engels. En verhaspelen Hollandse gezegdes. Niet alleen Louis van Gaal met zijn “tonight it is the death or the gladioli”, waarbij de verbijsterde pers zich afvraagt wat ie in Heavens Name bedoeld. Bovendien met een uitspraak waarbij ‘death’ de dood zou kunnen betekenen of stokdoof. En zijn elftal is “running after the facts” i.p.v. dat ze achter de bal aanlopen. Collega Koeman vond dat het voortreffelijk ging en zei dan ook “it went for traffic…”

De meeste Nederlanders vertalen er lustig op los, getuige de voor Britten onsamenhangende uitdrukkingen als “Make that the cat wise”, “She knicks Yes, but he shuts No”, en veel meer nog.
Sinds de Mammoetwet zijn nogal wat scholieren onderricht door leraren Engels, die het vak ook weer geleerd hadden van een andere Nederlander met een MO-akte. En die op zijn beurt ook weer. Dan krijg je het 3e bakje van hetzelfde zakje. Slappe thee dus.

Wat nou als de transitie die nu in de samenleving gaande is, ook wordt doorgevoerd in het onderwijs? Dus van steenkolen in energie naar een duurzame vorm, maar ook leraren die vanuit hun kern doceren? Dus een Brit voor de klas voor Engels, Germaan voor Duits, Mandarijn doet Chinees, een Pool voor handenarbeid en een kunstenaar voor tekenen? Dan wordt het steenkolenengels ingeleverd voor Algemeen Beschaafd Engels.

Het kan. De jongste generatie heeft het oeroude staken herontdekt en staakt/spijbelt op het Malieveld en op de Dam er lustig op los. Een oude gewoonte die in Engeland ook werd aangewend toen de kolenmijnen door the Iron Lady (neuh, is niet een strijkende dame, maar de IJzeren Dame, daar gaan we alweer…) werden gesloten. Dus terug naar de oorsprong.

Als dat zou kunnen, dan zeg ik:
I wanna thank you from the bottom of my heart. And also from my wife’s bottom!

©Cale Columns