Zo die lust wel wat!

Enkele weken geleden ben ik in Het bezit gekomen van een nieuwe bolide. Erg tevreden met de nieuwe vierwieler reed ik heb naar huis toen mij het kleinste detail opviel. Op het dashboard verscheen de melding achterklep open. Snel zet ik de auto aan de kant en herpen en uit de achterklep. Melding weg… Gelukkig.

Enkle dagen later werd ik helaas weer geconfronteerd met de zelfde storing. Drommels. Op het internet werd al snel duidelijk dat ik naar de dealer moest.

Omdat ik gemiddeld auto’s van een jaar of 30 oud reed, kwam ik niet vaak bij dealers. Maar dit keer had ik mezelf verwend. Een Duitse station uit bouwjaar 2007 was by far de nieuwste auto die ik ooit had gehad. Ook had ik niet zomaar het instapmodel uitgezocht. Nee ik heb de 3.2 v6 met alles er op en d’r aan. Trots als ik was stapte ik de betreffende autohandel binnen, waar de teamleider service tot tweemaal moest benadrukken dat het een ouwetje was. Enigszins gepikeerd snauwde ik hem toe: ,,Wat bedoeld u nu eigenlijk met oud, het is een station uit 2007!”

Nadat ik de joviale jongen man de sleutels overdroeg, voegde hij er afkeurend aan toen: 3.2 fsi, die lust zeker wel wat?

Mijn oren klapperde van verbijstering. Ja meneer, dacht ik. De auto die u 12 jaar geleden op de markt bracht. Die ik nu met hoge uitzondering voor mezelf gekocht heb. Rijdt heerlijk en lust inderdaad wel wat benzine. Mij gedachte sloeg verderop hol. En trouwens: wie denk hij dat hij is. De betreffende autofabrikant is nog niet zo lang geleden slecht in het nieuws gekomen. In verband met een software sjoemel schandaal. Daarbij, waar is zijn trots. Dit is nou zo’n auto waar een verkoper, monteur, liefhebber enthousiast van zou moeten worden.

Ik zelf ben nog wel blij met de auto. En zoef dus lekker verder.

Al met al werd mijn probleem verholpen. Maar erg snel zal ik niet meer naar de dealer gaan. Al was de koffie wel aardig.